تاریخچه باشگاه الکمار هلند

آلکمار، در شمال غربی هلند در ایالت "نورث هولاند" یا همان "هلند شمالی" واقع است. در کشوری که شهرهای کوچک زیادی را در خود جای داده است، آلکمار حتی از نایمخن هم کوچک تر است اما اعتبار تیم فوتبال این شهر، آن را به یکی مشهورترین شهرهای هلند برای علاقه مندان به فوتبال می نماید. باشگاه "آلکمار"، عمر زیادی ندارد(48 سال)، ولی موفقیت های این تیم آن را به یکی از قطب های فوتبال هلند تبدیل کرده است.

آلکمار تاکنون دو بار فاتح لیگ هلند شده است که اولین آن به فصل 81-1980 و دومین و آخرین بار به فصل 09-2008 باز می گردد. در این سال، لوئیس فن خال، سرمربی کنونی باشگاه منچستر یونایتد و سابق بارسلونا و بایرن مونیخ، این تیم را با کسب 80 امتیاز و با قاطعیت قهرمان لیگ هلند کرد. فن خال که سال آخر دوران فوتبالش را در آلکمار پشت سر گذاشته بود، در فاصله سال های 2005 تا 2009، مربی این باشگاه بود و سپس راهی بایرن مونیخ شد. آلکمار پس از فن خال، افرادی همچون رونالد کومان، دیک ادووکات و مارکو فن باستن را بر روی نیمکت مربیگری خود دیده است. 

سرمربی کنونی آلکمار، جان فن در بروم است که پس از دورانی موفق در اندرلخت بلژیک، راهی این تیم شده است. آخرین باری که آلکمار در لیگ قهرمانان اروپا حاضر شد، به فصل 10-2009 باز می گردد که این تیم در گروه H تورنمنت، در حضور آرسنال، المپیاکوس و استاندارد لیژ، چهارم شد و از دور رقابت ها کنار رفت.

اگرچه آلکمار در جام یوفا، وضعیت خیلی بهتری را دنبال کرده است. آنها در ده سال اخیر، چهار بار در جمع 8 تیم پایانی لیگ اروپا حاضر شده اند. پس از نایب قهرمانی در فصل 81-80، آلکمار در فصل 05-2004 به نیمه نهایی یوفا رسید و در سال های 07-2006، 12-2011 و 14-2013، به جمع هشت تیم پایانی لیگ اروپا راه یافت. این تیم همچنین چهار بار قهرمان جام حذفی فوتبال هلند شده است که آخرین آن به فصل 13-2012 باز می گردد.

آلکمار در ورزشگاهی 17 هزار نفری بازی می کند که با توجه به اینکه جمعیت شهر به صد هزار نفر نمی رسد، خیلی کوچک نیست. آنها طبق آخرین رنکینگ باشگاهی یوفا، بالاتر از تیم هایی همچون لاتزیو و بیلبائو، در رده 37 بهترین تیم های قاره اروپا قرار دارند. آلکمار فصل گذشته، پس از آیندهوون و آیاکس، در رتبه سوم رده بندی جدول لیگ هلند قرار گرفت و به طور مستقیم راهی مرحله سوم لیگ اروپا شد. آلکمار در این مرحله باید به مصاف استانبول بلدیه سپور برود که فعلا بازی رفت را با نتیجه دو بر صفر پیروز شده است. 

آلکمار در سال های اخیر بازیکنان زیادی را به آیاکس و تیم های لیگ برتر انگلستان فروخته است که از جمله می توان به انتقال یوزی آلتیدور به ساندرلند در ازای 7 میلیون پوند یا موسی دمبه له به فولهام در ازای 4.2 میلیون پوند اشاره کرد. آنها هفته گذشته استیون برقیس، وینگر راست و ستاره فصل خود را با قیمت 4.5 میلیون پوند به واتفورد فروختند. تاریخ نشان داده است این باشگاه هلندی مکان خوبی برای پیشرفت بازیکنان و رسیدن به موفقیت های نسبی در فوتبال بوده است. آنها محل پرورش بازیکنانی همچون گراتزیو پله، هکتور مورنو، مونیر الحمدویی، راسموس الم در سال های اخیر بوده اند.

در پیراهن آلکمار، بازیکنانی همچون یوزی آلتیدور، فیلیپ کوکو، لوئیس فن خال، گراتزیانو پله،هکتور مورنو، مونیر الحمدویی، راسموس الم، ران فلار، جیمی فلوید هاسلبنک، جرمین لنس، آرون یوهانسون، آدام ماهر و برت هولتمن بازی کرده اند. آیا ستاره ایرانی و 2 میلیون یورویی تازه وارد آلکمار می تواند گاس هاپرتس هلندی را نیمکت نشین کند و به یکی از موفق ترین خرید های باشگاه تبدیل شود؟ آیا پسرک جوان داماش گیلان، می تواند به ستاره سال آینده لیگ هلند تبدیل شود؟                                                   

زمان در این مورد قضاوت خواهد کرد.

تاریخچه باشگاه منچستر سیتی

تاریخچه: این باشگاه در سال ۱۸۷۸، با نام باشگاه فوتبال نیوتون هیث تأسیس شد، در سال ۱۹۰۲ نام این باشگاه به منچستر یونایتد تغییر یافت، منچستریونایتد اولین عنوان خود در لیگ انگلیس را در سال 1908 بدست آورد، همچنین آنها یکسال بعد جام حذفی انگلیس را بالای سر بردند.

افتخارات: شیاطین سرخ با بدست آوردن 20 عنوان قهرمانی در لیگ انگلیس، توانستند بیش از رقیب دیرینه خود، لیورپول ( 18 عنوان قهرمانی) و هر تیم انگلیسی دیگر در لیگ کشورشان افتخارآفرینی کنند، آنها در جام حذفی انگلیس نیز با 11 قهرمانی، رکورددار هستند، این تیم دارنده سه عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اورپا نیز می باشد، قهرمانی هایی که به سال‏های 1968، 1999 و 2008 برمی ‏گردند.

استادیوم: اولدترافورد ورزشگاه این تیم است که گنجایش 75765 تماشاچی را دارد، با اینکه این ورزشگاه در سال 1910 ساخته شده، اما دومین استادیوم بزرگ انگلیس می باشد.

رکوردهای اروپایی: هیچ تیمی در لیگ قهرمانان اروپا به اندازه‏ منچستر با تجربه نیست. این فصل نوزدهمین حضور این تیم در بین باشگاه ‏های برتر اروپا است که از هر تیم دیگری بیشتر است. همچنین منچستر از سال 1996 تا به حال هر سال توانسته جواز حضور در لیگ قهرمانان را کسب کند، آنها در 13 دوره از مسابقات لیگ قهرمانان، در بین 8 تیم مرحله‏ یک چهارم نهایی حضور داشتند، رکوردی که تا به حال تنها توسط منچستر و بایرن ثبت شده است.

دیدار های قبلی مقابل بایرن: طرفداران بایرن به خوبی دیدار های سال 2010 مقابل منچستر را به خاطر می‏ آورند. دیدارهایی که با نتایج 2-1 و 2-3 به پایان رسیدند و بایرن به لطف گل زده در خانه‏ حریف توانست منچستر را پشت سر گذارد. اما بایرن تجربه‏ ناخوشایندی را نیز از همین تیم منچستر دارد، آنها در فینال 1999 در دقایق تلف شده بازی، جام را به یونایتدی ها سپردند، یکی از تلخ ‏ترین شکست‏ های تاریخ بایرن! آمار بازی‏ های پیشین تا حدی به سود بایرن است، از 9 بازی قبلی 3 پیروزی سهم مردان باواریا و 2 پیروزی سهم منچستر بوده و چهار بازی دیگر با نتیجه مساوی تمام شده است.

شرایط فعلی منچستر: بعد از خداحافظی الکس فرگوسن است که 27 سال در اولدترافورد مربیگری کرده بود، تیم منچستر دچار افت شدیدی شد و در حال حاضر در رتبه هفتم جدول قرار دارد، 7 امتیاز پایین‏تر از تیم چهارم جدول (آرسنال) و این یعنی حضور آنها در لیگ قهرمانان سال بعد یک ماموریت غیرممکن است! شرایط نامناسب این تیم باعث شده آنها جام حذفی انگلیس و قهرمانی لیگ انگلیس را از دست بدهند.

مربی جدید آنها دیوید مویس است، وی پیش تر به عنوان مربی برگزیده‏ فصل در سال‏ه ای 2003، 2005 و 2009 انتخاب شده بود، زمانی که مربیگری تیم اورتون را برعهده داشت. ولی به نظر می رسد با این تیم منچستر چندان حال و روز خوشی ندارد. بسیاری از طرفداران منچستر ناکامی‏ های اخیر تیم را به ضعف مربی جدید تیم نسبت می ‏دهند.

تاریخچه باشگاه منچستر یونایتد

منچستر یونایتد یکی از باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای لیگ برتر انگلستان است. این باشگاه دارای استادیومی اختصاصی به نامالدترافورد با ظرفیت 76.500 نفر در حومهٔ شهر منچستر است که بعد از ویمبلی بزرگ‌ترین استادیوم بریتانیا محسوب می‌گردد . بنا بر گفته سر بابی چارلتون به این ورزشگاه « تئاتر رویاها » نیز می‌گویند .

امروزه این باشگاه با داشتن حدود سیصد و سی میلیون هوادار در تمام دنیا ، پر طرفدارترین تیم در جهان است [۱][۲][۳] . این تیم همراه با لیورپولپرافتخارترین تیم لیگ فوتبال بریتانیا نیز هست که در طی بیست سال از سال ۱۹۸۶ توانسته ۱۸ بار عنوان قهرمانی مسابقات مختلف را کسب کند . منچستر یونایتداولین قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا را با پیروزی ۴ بر ۱ در برابربنفیکا در سال ۱۹۶۸ کسب کرد . همچنین این باشگاه با قهرمانی در ۱۱ جام حذفی انگلستان ، پرافتخارترین تیم در این زمینه می‌باشد .

از سال ۱۹۹۰ باشگاه منچستر یونایتد ثروتمند ترین باشگاه ‌فوتبال در دنیا است و تا به امروز که در رتبه اول ثروتمندترین باشگاه‌ها قرار دارد ، دچار لغزش نشده است ، این باشگاه از لحاظ ارزش مالی باشگاه‌های فوتبال جهان گران قیمت ترین باشگاه جهان محسوب میشود  .

از نوامبر ۱۹۸۶ تاکنون ، مربی مشهور اسکاتلندی ، سر الکس فرگوسن ، سکان هدایت تیم را در دست دارد . گری نویل نیز از زمانی که روی کین منچستریونایتد را ترک کرد (در سال ۲۰۰۵) ، کاپیتانی تیم شیاطین سرخ را بر عهده گرفته‌است .

تاریخچه

مقدمه

شهر منچستر با داشتن موقعیت قوی تجاری واستادیوم بزرگی چون الدترافورد، تا به حال با موفقیت میزبان بازی‌های عمده‌ای بوده که آخرین بار آن بازی نهایی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۲-۲۰۰۳ بین تیم‌های یوونتوس و میلان بود. با این حال نباید توفیق منچستر را از لحاظ فوتبال تنها به این استادیوم اختصاص داد و باید عواملی چون باشگاه‌های حرفه‌ای که بالغ بر ۸ تیم است را به آن اضافه کرد . البته موفقیت این شهر تجاری تنها به خاطر فوتبال نیست ، بلکه باید عواملی دیگر چون انقلاب صنعتیکه از منچستر شهری مدرن خصوصاً در صنعت نساجی ساخت را در آن سهیم کرد. از لحاظ منابع تفریحی و ورزشی، منچستر بعد از دوران تجدد تقریباً به شهری کامل بدل شده‌است .

 منچستر یونایتد در گذر زمان

این باشگاه در سال ۱۸۷۸ توسط موسسه لانکاشایر و یورک شایر متعلق به کارکنان راه‌آهن تأسیس شد. در سال ۱۸۸۵ تیم فوتبال حرفه‌ای را بنیان نهاد و در سال ۱۹۰۲ به همین نام شناخته شد. این باشگاه از آن مردان عادی جامعه بود؛ افرادی که در شرکت راه‌آهن یا کارخانه‌های ذغال سنگ کار می‌کردند و برای تفریح به این باشگاه می‌آمدند و عضو آن بودند .

اعضای این باشگاه در سال ۱۸۸۶ اولین افتخار خود را کسب کردند. آن‌ها توانستند جامی که خود آن را ترتیب داده بودند را دریافت کنند. نام این جام « سنیور کاپ منچستر» بود که برای شرکت در آن مسابفات، مسئولان شرط سنی قائل نشدند و به همین دلیل بازیکنان قدیمی باشگاه نیز در آن بازی کردند! با کار و تلاش فراوان، تیم در سال ۱۸۹۲ به لیگ انگلیس ملحق گردید ولی در سال ۱۹۰۲ آن‌ها با بدشانسی مواجه و ورشکسته شدند . پس از ورشکستگی باشگاه، فردی به نام هری استافورد آن را خرید و روی باشگاه و تیم سرمایه‌گذاری کرد.

در سال ۱۹۰۳ به طور رسمی اولین مربی برای باشگاه استخدام شد. او ارنست ماگنل نام داشت و تحت نظارت او روز به روز بر کیفیت بازی منچستری‌ها افزوده می‌شد. آنها راه ترقی را خوب پیدا کرده بودند. یکی از خریدهای آن روزهای منچستر بیلی مردیت بود که یکی از بهترین‌های آن زمان فوتبال بود. آنها توانستند با مردیت اولین عنوان قهرمانی رسمی خود را در لیگ انگلستان که به تازگی حرفه‌ای شده بود جشن بگیرند. باشگاه منچستر در سال ۱۹۱۰ از مکان اصلی خود واقع در خیابان بانک، به محلهٔ ترافورد منتقل شد.

شیاطین سرخ

تیم فعلی منچستر یونایتد حاصل تلاش سخت مربیان در طول بیش از چهار دهه‌است. در سال ۱۹۵۸ طی حادثه‌ای غم‌انگیز بیشتر شاگردان مربی موفق تیم -بازبی- بر اثر سانحه هوایی کشته شدند. پس از این سانحه، بازبی با مدیریت صحیح و با استفاده از بازماندگان تیم و نفرات جدید موفق شد تیم خود را از نو بسازد و عامل قهرمانی غرورانگیز این تیم در مسابقات جام قهرمان اروپا در فصل ۶۸-۱۹۶۷ شود. این افتخاری بود که بازبی به‌عنوان اولین انگلیسی موفق به انجام آن شد. آن‌ها دو بار دیگر توانستند این افتخار را در زمان سر الکس فرگوسن تکرار کنند. ابتدا در سال ۱۹۹۹ و در یک فینال سخت و به یاد ماندنی موفق شدند تیمشان را صاحب دومین افتخار اروپایی کنند. در آن زمان منچستر یونایتد در وقتهای تلف شده نیمه دوم و در شرایطی که هیچ امیدی به پیروزی نداشت، توانست دو گل زیبا را وارد دروازه رقیب خود بایرن مونیخ کند. آن‌ها با این کار علاوه بر اینکه موفق شدند خود را به یک افتخار بزرگ برسانند، برای فرگوسن با تجربه نیز ارزش و اعتبار تازه‌ای خریدند و او توانست به شهرتی جهانی دست یابد و اسطورهٔ گذشته تیم را دوباره بازسازی کند و دیگر بار در سال 2008 در فینال جام قهرمانی اروپا آنها توانستند برای سومین بار این جام را در شرایطی بدست بیاورند که حریفشان در فینال، تیم فوتبال چلسی انگلستان بود. در آن بازی در حالی که پس از وقت های قانونی و اضافه دو تیم به تساوی یک بر یک رسیده بودند در ضربات پنالتی در شرایطی که تیم چلسی برای قهرمانی فقط نیاز به گل کردن آخرین ضربه پنالتی داشت، آنها آن ضربه را به هدر دادند تا در ادامه منچستر یونایتد موفق شود برای سومین بار قهرمان اروپا شود.

 اسطوره‌های سرخ پوشان

از جمله اسطوره‌های این تیم می‌توان به سر بابی چارلتون، جرج بست، پیتر اشمایکل، برایان رابسون، دیوید بکهام، دنیس لاو،اوله گانر سولسشیر، دانکن ادوارد، اریک کانتونا و در رأس همه آنان سر مت بازبی و سر الکس فرگوسندیوید بکهام برعهدهٔ روی کین و پس از او هم بر عهدهٔ رایان گیگز، هافبک باتجربهٔ ولزی این تیم قرار گرفت. اکنون چندی از این اسطوره‌ها را معرفی می‌کنیم:اشاره نمود. بازی سازی این تیم پس از رفتن

:: سر الکس فرگوسن

اینک رهبری تیم را سر الکس فرگوسن که اسکاتلندی است، بر عهده دارد که بیش از ۲۰ سال در این سمت مشغول به کار است و منچستر یونایتد را به یکی از بهترین تیم‌های جهان فوتبال مبدل ساخته و همواره با استفاده از بازیکنان جوان که از تیم‌های پایه‌ای باشگاه انتخاب و به کار گرفته‌است، قهرمانی‌های زیادی را برای منچستر به ارمغان آورده‌است و خود را در زمره بهترین مربیان جهان قرار داده‌است. بیشتر فتخارات منچستر یونایتد را طرفداران این تیم مدیون او می‌دانند.

:: اریک کانتونا

از اریک کانتونای فرانسوی به عنوان بهترین و محبوب‌ ترین بازیکن تاریخ باشگاه شیاطین سرخ نام برده می‌شود، چرا که با بازی‌های زیبا و تماشاگر پسند خود حتی چندی پیش به عنوان بهترین بازیکن تاریخ لیگ برتر نیز انتخاب شد.

کانتونا با چهره مصمم و بازی فوق العاده‌اش و به خصوص حرکات غیر معمولی و شادی‌های پس از گل‌اش جایگاه خاصی در میان طرفداران منچستر یونایتد دارد. اریک کانتونا در سال ۱۹۹۳ به جمع شیاطین سرخ پیوست و در همین سال با این تیم توانست به انتظار ۲۶ ساله طرفداران منچستر یونایتد پایان دهد و به قهرمانی لیگ برتر دست یابد .

:: رایان گیگز

ولزی محبوب اُلدترافورد که به عنوان یکی از کلاسیک ترین هافبک‌های چپ پای جهان شناخته می‌شود فوتبال را با منچستر یونایتد آغاز کرده و ۱۶ سال است که پیراهن سرخ شیاطین سرخ را می‌پوشد. گیگز با ۹ قهرمانی در لیگ برتر افتخار بزرگی را برای خود و منچستر یونایتد رقم زده‌است.

گیگز در فصل گذشته توانست به رکورد ۵۰۰ بازی برای منچستر یونایتد دست یابد و با توجه به تمدید ۳ ساله قراردادش می‌توان انتظار به جای گذاشتن یک رکورد جاودانه از سوی او را داشت .

رایان گیگز که هم اکنون به عنوان یکی از محبوب‌ترین بازیکن اُلدترافورد شناخته می‌شود، در سال ۲۰۰۰ هنگامی که با پیشنهاد چند میلیون دلاری باشگاه لاتزیو رویرو شد بنابر درخواست خود و همامنگی با مسئولان منچستر یونایتد قرارداد خود را تمدید کرد تا وفاداری‌اش را به شیاطین سرخ ثابت کند.

از جمله طرفداران رایان گیگز می‌توان از «موراتی» مالک باشگاه اینتر میلان نام برد که در طول ۳ سال تمام تلاش خود را برای انتقال گیگز به سن سیرو انجام داد که هیچ وقت به نتیجه نرسید . در اواسط فصل گذشته و در آستانه سال نو میلادی، موراتی اعلام کرد که «رایان گیگز را به عنوان هدیه کریسمس برای هواداران اینتر به جمع آبی پوشان اضافه خواهم کرد»، این وعده موراتی هیچ وقت تحقق نیافت اما با این وعده موراتی می‌توان بیشتر به ارزش رایان گیگز پی برد.

در تاریخ 29 آوریل 2009 رایان گیگز در دور رفت مرحله نیمه نهایی جام باشگاه‌های اروپا مقابل آرسنال برای هشتصدمین بار با پیرآهن منچستر یونایتد به میدان رفت.

:: جرج بست

بازیکنی اهل کشور ایرلند شمالی که یکی از اسطوره‌های تاریخ باشگاه شیاطین سرخ به حساب می‌آید. تمام افتخارات جرج بست فقط در رده باشگاهی و با پیراهن منچستر یونایتد بود ، وی بارها با پیشنهاد انگلیسی‌ها برای پوشیدن پیراهن تیم ملی انگلیس مواجه شد ولی هیچ وقت حاضر نشد ملیت خود را تغییر دهد. جرج بست به دلیل مصرف بی رویه مشروبات الکلی خیلی زود مجبور به خداحافظی از میادین فوتبال شد و در سال ۲۰۰۵ سر انجام به دلیل بیماری، جان خود را از دست داد.

پس از فوت وی باشگاه منچستر یونایتد یک بازی دوستانه را درالدترافورد برگزار کرد و تمامی درآمد حاصل از این بازی را به خانواده بست تقدیم کرد. در این بازی تماشاگران حاضر در ورزشگاه پوسترهایی با عکس جرج بست در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود:

تاریخچه باشگاه استقلال تهران

آشنایی با باشگاه استقلال تهران

در سال 1323 چهار جوان تصمیم گرفتند تا باشگاهی تاسیس کنند.

نام آنها میرزایی، نواب، خشایار و جانانپور بود. علاوه بر آنها خاکزاد، گیتی، گریش، کلانی، مهدیون و حسینی نیز دیگر اعضای باشگاه بودند که به دلیل علاقمندیشان به دوچرخه سواری نام باشگاه را دوچرخه‌سواران نهادند.

ابتدا تنها رشته فعال باشگاه دوچرخه سواری بود، اما بعدها رشته های والیبال، پینگ پنگ، بسکتبال، وزنه برداری، کشتی، شنا و فوتبال نیز فعالیت خود را آغاز کرد.طی مذاکراتی که مسئولان باشگاه دوچرخه سواران با علی دانائی فرد موسس وقت باشگاه تورانجام دادند، موافقت شد که باشگاه تور با نام دوچرخه‌سواران وارد عرصه رقابت در فوتبال شود.

رقابت اصلی در فوتبال کشور تا پیش از سال 1325 بین سه تیم دارایی، شاهین و سرباز بود، اما با ورود تیم دوچرخه سواران که از همان ابتدا با پیراهن آبی وارد میدان شد، مثلث قدرت به مربع شد و قطب چهارم فوتبال نیز شکل گرفت.

تیم دوچرخه‌سواران در سال 1325 و با حضور پرویز عمو اوغلی، گرائیلی، دانائی و سید آقا جلالی در هیئت مدیره تشکیل و روانه رقابت‌ها شد. حاصل کار نایب قهرمانی در سالهای 25 و 26، نایب قهرمانی و قهرمانی جام حذفی در همان سالها بود. در سال 1328 نام باشگاه دوچرخه سواران به تاج تغییر یافت و در همین سال قهرمان باشگاه‌های تهران شد.

به دلیل اهمیت باشگاه تاج از ردیف بودجه اختصاصی برخوردار شد. رنگ لباس باشگاه نیز پیراهن آبی با آستین سفید، شورت سفید و جوراب سفید بود. علی دانائی فرد برای تقویت این تیم، تیمهای تورج، افسر، دیهیم، کورش و اتم را تاسیس کرد. تاج در سراسر کشور گسترش یافت و در شهرهای اهواز و رشت بیش از دیگر نقاط ایران پایگاه مردمی یافت.

اولین قهرمانی در آسیا

در فروردین سال 1349 و در باشگاه لبریز از تماشاگر امجدیه (شهید شیرودی)، تیم های تاج از ایران و هاپوئل رژیم صهیونیستی فینال جام باشگاهای آسیا را برگزار کردند.

در این دیدار تیم تاج تا دقیقه 83 یک بر صفر عقب بود که در این دقیقه غلام وفا‌خواه که به مرد جامها معروف بود، گل تساوی را وارد دروازه حریف کرد و کار به وقت اضافه کشید که تیم تاج با گل مسعود معینی مدافع پیش تاخته خود در وقت اضافه قهرمان آسیا شد.

 تغییر نام به استقلال و دومین قهرمانی در آسیا

با پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 باشگاه تاج به استقلال تغییر نام پیدا کرد.

استقلال در سال 1370 برای دومین بار قهرمان آسیا شد. استقلال در فینال باشگاه های آسیا توانست تیم لیائولینگ چین را با نتیجه 2 بر 1 شکست دهد و جام را برای دومین بار به خانه بیاورد.

مربیان خارجی از بدو تاسیس

زدراکو رایکوف، ولادمیر جکیج، بونژاک، یوگنی سوکومور خوف، جکیچ دلیچ، لئونید بیلفسکی و رولند کوخ از جمله مربیان خارجی بودند که با استقلال کار کردند. در این میان رایکوف بیشترین سابقه حضوررا دارد که به مدت هشت سال مربی استقلال بود و طی این دوره با استقلال قهرمان ایران در سال 49، قهرمان جام میلز هند، دو دوره قهرمانی باشگاهای آسیا و قهرمانی جام اتحاد را در کارنامه خود دارد.

مربیان استقلال از آغاز تا کنون

مرحوم علی دانائی‌فرد، محمود بیاتی، مرحوم رسول مدد نوعی، محمد رنجبر، حشمت مهاجرانی، پرویز ابو طالب، مجتبی کرد نوری، کمائی، مرحوم جاهد، مصطفی شرکا، حسن حبیبی، حسن عضدی، رضوی، اصغر شرفی، کامبیز جمالی، محمد صلاحی، منصور پورحیدری، غلامحسین مظلومی، بیژن ذوالفقارنسب، ناصر حجازی، رضانعلچگر، عبداللهی، بهتاش فریبا، اصغرحاجیلو، پرویزمظلومی، حمید ملک احمدی، منصور رشیدی، جواد زرینچه و امیر قلعه‌نویی ، صمد مرفاوی و فیروز کریمی مربیانی بودند که از بدو تاسیس تا کنون به عنوان سرمربی رهبری تیم را برعهده داشتند. در حال حاضر صمد هرفاوی سکاندار این تیم است.

استقلال یک بار در فصل 85-1384 موفق به کسب عنوان قهرمانی در لیگ‌برتر و بار دیگر در لیگ برتر هشتم قهرمان شد: استقلال قهرمان هشتمین دوره‌ لیگ‌برتر فوتبال ایران شد.تیم استقلال در لیگ یازدهم با سرمربیگری پرویز مظلومی به عنوان نایب‌قهرمانی رسید.

مسئولان باشگاه استقلال برای هدایت تیم فوتبال خود در لیگ دوازدهم با امیر قلعه‌نویی به توافق رسیدند و در همین لیگ به قهرمانی نیز دست یافتند.

تاریخچه باشگاه بارسلونا

باشگاه فوتبال بارسلونا  در شهر بارسلون در منطقهٔ کاتالونیای اسپانیا قرار دارد. باشگاه فوتبال بارسلونا باشگاهی ورزشی ،اجتماعی با هزاران عضو بوده که تیم فوتبال بارسلونا بخشی از آن می‌باشد. باشگاه بارسلونا درلایگای اسپانیا جزو سه تیمی است که هرگز به دسته پایین‌تر سقوط نکرده‌ است. شهرت تاریخی تیم این باشگاه به‌ دلیل شیوه حمله‌ای ماهرانه و جذابش بوده که تأکیدش را بر بازی باز قرار می‌دهد.

باشگاه فوتبال بارسلونا در سال ۱۸۹۹ توسط عده‌ای سوئیسی، انگلیسی و اسپانیایی و به رهبری خوان گمپر تأسیس شد. بارسا به نوعی، نهادی برای ترویج فرهنگ کاتالان و کاتالانیسم است و از این رو عبارت «فراتر از یک باشگاه» الگو:کاتالانی را به عنوان شعار خود انتخاب کرده‌است. برخلاف بسیاری از تیم‌های جهان این باشگاه توسط هوادارانش اداره می‌شود. باشگاه بارسلونا دومین باشگاه ثروتمند جهان است. این باشگاه رقابت دیرینه‌ای با رئال مادرید دارد و به مسابقه‌ای که بین این دو تیم برگزار می‌شود اصطلاحاً ال کلاسیکو گفته می‌شود. نیوکمپ با گنجایش ۹۹.786 تماشاگر، ورزشگاه خانگی بارسلونا و بزرگترین استادیوم اروپا است. حدود ۲۵،۷% مردم اسپانیا طرفدار بارسلونا هستند، این در حالیست که بارسلونا با دارا بودن ۴۴،۲ میلیون هوادار در اروپا، پرطرفدارترین تیم حاضر در اروپا نیز می‌باشد.

باشگاه فوتبال بارسلونا با ۲3 قهرمانی در لالیگا، ۲7 قهرمانی در کوپا دل ری، 12 قهرمانی در سوپرجام اسپانیا و ۲ قهرمانی در کوپا د لالیگا، بعد از رئال مادرید پرافتخارترین تیم اسپانیا است. بارسلونا تنها تیمی است که از سال ۱۹۵۵ تا 2015 در جام باشگاه‌های اروپا حاضر بوده‌است. افتخارات بارسلونا در اروپا شامل 5 قهرمانی در لیگ قهرمانان، ۴ قهرمانی در سوپرجام اروپا، ۴ قهرمانی در جام در جام اروپا و ۲ قهرمانی در جام لاتین می‌شود. در سال ۲۰۰۹ و 2015 بارسلونا موفق شد اولین باشگاهی باشد که دو بار، سه‌گانه لا لیگا، کوپا دل ری و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. همچنین تنها تیمیست که توانسته شش‌گانه جام‌ها را فتح کند. بارسلونا را می‌توان یکی از موفق‌ترین تیم‌های قاره اروپا دانست.

- تأسیس باشگاه فوتبال بارسلونا

در ۲۲ اکتبر سال ۱۸۹۹ میلادی، هانس گمپر تمایل خود را به صورت آگهی در روزنامه لوس دپورتس برای تأسیس باشگاه فوتبال اعلام کرد. در ۲۹ نوامبر همان سال در جلسهٔ خیمناسیو سوله نتایج مثبتی حاصل شد و در نهایت یازده بازیکن شامل واتر وایلد، لوئیس دی اوسو، بارتومئو ترادس، اوتو کونزله، اوته مه یر، انریک دوکال، پره کبوت، کارلس پوجول، جوزپ لوبت، جانپارسونز و ویلیام پارسونز جذب شدند و باشگاه فوتبال بارسلونا متولد شد. باشگاه بارسلونا شروع موفقیت آمیزی در مسابقات ملی و منطقه‌ای نظیر مسابقات فوتبال کاتالونیا و کوپا دل ری داشت.

در ۱۹۰۲ میلادی باشگاه اولین جام خود، کوپا ماکایا را بالای سر برد و نیز در همان سال در فینال اولین دوره کوپا دل ری به مصاف بیزکایا رفت که ۱ – ۲ مغلوب شد. در ۱۹۰۸ میلادی، درحالی که باشگاه در شرایط مالی سختی قرار داشت و جز قهرمانی در مسابقات فوتبال کاتالونیا در ۱۹۰۵ میلادی تا آن زمان نتوانسته بود پیروزی دیگری به دست آورد، خوان گمپر به عنوان ریاست باشگاه برگزیده شد. گمپر در ۵ دوره متفاوت، در بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۲۵، ریاست باشگاه را بر عهده داشت، و مجموعاً حدود ۲۵ سال را در خدمت باشگاه گذراند. از مهمترین دستاوردهای وی می‌توان کمک به بارسا برای به دست آوردن ورزشگاه اختصاصی را خاطر نشان کرد.

در ۱۴ مارس ۱۹۰۹ ، بارسلونا به ورزشگاه اینداستریا نقل مکان کرد. از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۴ ، بارسلونا در جام پیرنه شرکت کرد و به عنوان بهترین تیم لانگیدوک، میدی، ناحیه آکیتن، باسک و کاتالونیا انتخاب شد. در آن زمان شرکت کردن در این رقابت‌های آزاد برای تیم بسیار مفید بود. در همین دوره زبان رسمی باشگاه از کاستیلن به کاتالونیایی تغییر کرد و تیم به‌تدریج به یکی از نمادهای مهم کاتالونیا تبدیل شد، تاجایی که برای بسیاری از طرفداران، حمایت از تیم بیشتر به واسطه جایگاه اجتماعی آن و نه بازی خود تیم اهمیت داشت.

گمپر، جک گرینول را به عنوان اولین مربی بارسلونا انتخاب کرد. وی همچنین تلاش‌هایی برای افزایش تعداد اعضای باشگاه انجام داد، به طوری که در سال ۱۹۲۲ میلادی، تعداد اعضای باشگاه به بیش از ۲۰٬۰۰۰ نفر افزایش یافت. این افزایش اعضا به لحاظ مالی تیم را قادر به تهیه ورزشگاه جدید ساخت. در نهایت باشگاه به ورزشگاه لس کورتس که در همان سال افتتاح شده بود، نقل مکان کرد. ورزشگاه جدید ۲۲٬۰۰۰ نفر گنجایش داشت که بعدها به ۶۰٬۰۰۰ نفر هم رسید. در دوران گمپر، تیم فوتبال بارسلونا موفق شد یازده بار مسابقات فوتبال کاتالونیا، شش بار کوپا دل ری و چهار بار کوپا دی پیرنه را فتح کرده و نخستین «عصر طلایی» خود را تجربه کند.

- ریورا جمهوری خواهی و جنگ داخلی

ریورا٬ جمهوری خواهی و جنگ دادر ۱۴ ژوئن ۱۹۲۵، جمعیت حاضر در یکی از مسابقه در حرکتی خودجوش برای اعتراض به دیکتاتوری میگوئل پریمو ده ریورا سرود ملی را هو کردند که در پی آن حکومت در واکنش به این عمل ورزشگاه را شش ماه تعطیل کرد و گمپر نیز مجبور به کناره‌گیری از ریاست باشگاه شد. همزمان با حرکت باشگاه‌ها به سوی حرفه‌ای شدن، مدیران بارسلونا نیز در ۱۹۲۶ اولین گام را در این مسیر نهادند. در ۱۹۲۸، بارسلونا پیروز جام اسپانیا شد، در مراسم اهدای جام ترانهٔ اودا اِ پلاکتو از رافائا آلبرتی یکی از اعضای اصلی گروه «نسل ۲۷» در وصف عملکرد قهرمانانه دروازه‌بان بارسا خوانده شد. در ۳۰ ژوئیه ۱۹۳۰، بنیان گذار باشگاه بارسلونا، خوان گمپر، بعد از دوره‌ای افسردگی به واسطهٔ مشکلات شخصی و اقتصادی اقدام به خودکشی کرد.

اگرچه بارسلونا با بازیکن سرشناسی چون جوزپ اسکولا به کار خود ادامه می‌داد، باشگاه به دلیل کشمکش‌های سیاسی که جامعه ورزشی را به کلی تحت شعاع قرار داده بود، وارد دوره‌ای از افت شد. باوجود کسب قهرمانی در سال‌های ۱۹۳۰، ۱۹۳۱، ۱۹۳۲، ۱۹۳۴، ۱۹۳۶ و ۱۹۳۸ در مسابقات کاتالونیا، بارسلونا هیچ موفقیتی در سطح ملی (بجز عنوان بحث برانگیز ۱۹۳۷) به دست نیاورده بود. یک ماه پس از شروع جنگ داخلی اسپانیا در سال ۱۹۳۶، برخی از بازیکنان بارسلونا و اتلتیک بیلبائو داوطلب خدمت سربازی در جمع افرادی شدند که در مقابل شورشیان نظامی می‌جنگیدند. در ۶ اکتبر همین سال جوزپ سانیول، مدیر باشگاه و از اعضای حامی حزب سیاسی استقلال طلب، توسط سربازان فالانژ در نزدیکی گواداراما به قتل رسید. در تابستان ۱۹۳۷، تیم به اردوی مکزیک و ایالات متحده رفت. این اردو اگرچه به لحاظ مالی باشگاه را در امان نگه می‌داشت، اما نیمی از تیم به دنبال پناهندگی در کشورهای فرانسه و مکزیک بودند. در ۱۶ مارس ۱۹۳۸، بارسلونا مورد بمباران هوایی قرار گرفت که به کشته شدن ۳۰۰۰ تن انجامید و دفتر باشگاه نیز از این بمباران در امان نماند. کاتالونیا چند ماه بعد به تصرف در آمد. باشگاه به نماد نافرمانی کاتالانیسم تبدیل شد و در پی‌محدودیت‌های ایجاد شده اعضای آن به ۳٬۴۸۶ نفر کاهش یافت. پس از جنگ داخلی، پرچم کاتالونیا ممنوع اعلام شد و تیم‌ها از استفاده از نام‌های غیراسپانیایی نیز منبع شدند. این اقدام باشگاه را مجبور به تغییر نام به  باشگاه فوتبال بارسلونا ‏ و حذف پرچم کاتالونیا از لباس تیم کرد.

- نونیز و ثبات در مدیریت (۲۰۰۰–۱۹۷۸)

در سال ۱۹۷۸ جوزپ لوییس نونیز در انتخاباتی توسط اعضای باشگاه به عنوان مدیر جدید انتخاب شد. این تصمیم بسیار نزدیک و متصل به گذار اسپانیا در مسیر دموکراسی و پایان یافتن دیکتاتوری فرانکو در سال ۱۹۷۴ بود. هدف اصلی نونیز ارتقا دادن بارسا به سطح یک باشگاه جهانی از طریق ثبات بخشیدن به آن در زمین و خارج از آن بود. وی به توصیه کرایف، آکادمی جوانان بارسلونا، لا ماسیا را در ۲۰ اکتبر ۱۹۷۹ تأسیس کرد. دوره ریاست او ۲۲ سال به طول انجامید و بر بارسلونا تاثیر بسازایی گذاشت. از زمان نونیز سیاست‌های سختگیرانه‌ای برای دستمزد و نظم و انضباط به جا مانده‌ است.

در ۱۶ مه ۱۹۷۹ بارسلونا با شکست ۴–۳ فورتونا دوسلدورف در مقابل بیش از ۳۰٬۰۰۰ طرفدار بارسلونایی که برای دیدن بازی به بازل سوئیس آمده بودند، توانست برای اولین بار جام در جام اروپا فتح کند. در ۱۹۸۲ مارادونا با قراردی به مبلغ ۵ میلیون پوند از بوکا جونیورز خریده شد و دهمین رکورد جهان از حیث مبلغ قرار داد رقم خورد. در پایان فصل ۱۹۸۳–۱۹۸۲ بارسلونا توانست با مربیگری منوتی، رئال مادرید را شکست دهد و قهرمان کوپا دل ری شود. حضور مارادونا در بارسا دیری نپایید و او بارسلونا را برای پیوستن به ناپولی ترک کرد. در آغاز فصل ۱۹۸۵–۱۹۸۴ تری وینابلز به عنوان مربی انتخاب شد و توانست لا لیگا را با هافبک برجستهٔ آلمانی، برند شوستر فتح کند. در فصل بعدی او تیم را به مرحله فینال جام باشگاه‌های اروپا برد که در ضربات پنالتی بارسا مغلوب استوا بخارست شد و عنوان نایب قهرمانی را کسب کرد.

پس از جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ باشگاه گری لینکر آقای گل آن رقابت‌ها را از باشگاه اورتون خرید و با دروازه‌بان آندونی زوبیزارتا قرار دادی طولانی بست. اما تیم در حالی که شوستر در محرومیت به سر می‌برد نتوانست موفقیت‌های زیادی کسب کند. وینابلز در آغاز فصل ۱۹۸۸–۱۹۸۷ از بارسا اخراج و لوییس آراگونز جانشین او شد. تمرد بازیکنان از نونیز در رویدادی که به هسپریا موتینی شهرت دارد در همین فصل رخ داد و این فصل با پیروزی ۱–۰ در مقابل رئال سوسیداد در فینال کوپا دل ری به پایان رسید.

در سال ۱۹۸۸ کرایف به عنوان سرمربی به باشگاه بازگشت و به زبان ساده‌تر یک تیم رویایی جمع کرد. در حالی که باشگاه با ستاره‌های بین‌المللی چون روماریو، رونالد کومان، میشل لادروپ و هریستو استویچکوف قرار داد داشت، او ترکیبی از بازیکنان اسپانیایی چون خوزه ماری باکرو، جوزپ گواردیولا و تکسیکی بگیریستین را به زمین می‌برد. بارسا زیر نظر یوهان کرایف توانست چهار عنوان قهرمانی لالیگا را بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ پی در پی کسب کند. در رقابت‌های اروپایی نیز با شکست سمپدوریا در فینال جام در جام اروپا ۱۹۸۹ و لیگ قهرمانان اروپا ۱۹۹۲ هر دو عنوان قهرمانی را به دست آورد. همچنین بارسا کوپا دل ری در سال ۱۹۹۰، سوپر جام اروپا در سال ۱۹۹۲ و سه سوپر جام اسپانیا را نیز ازآن خود کرد. یوهان کرایف با ۱۱ عنوان قهرمانی، موفق‌ترین مربی باشگاه تا به امروز بوده و با ۸ سال مربیگری پی در پی بیشترین مدت باقی‌ماندن در سمت مربیگری باشگاه را داراست. بخت یوهان کرایف در فینال دو فصل آخر مربیگریش برگشت و کسب نتایج ضعیف اسباب اخراج او توسط نونیز را فراهم کرد.

بابی رابسون جایگزین کرایف شد و تنها در فصل ۱۹۹۷–۱۹۹۶ در این سمت باقی‌ماند. او رونالدو را از پی‌اس‌وی خرید و توانست سه جام کوپا دل ری، سوپر جام اسپانیا و جام در جام اروپا را برای باشگاه به ارمغان آورد. حضور رابسون تنها یک راه حل کوتاه مدت بود تا لوئیس فن خال بتواند به باشگاه بپیوندد. رونالدو نیز چون مارادونا برای مدت کوتاهی در باشگاه ماند و سپس به اینتر میلان پیوست. به هرشکل ستارگان تازه‌ای چون لوییس فیگو، پاتریک کلایورت، لوییز انریکه و ریوالدو در باشگاه ظاهر شدند و بارسا هر دو جام کوپا دل ری و لا لیگا را در سال ۱۹۹۸ بالای سر برد. در ۱۹۹۹ ریوالدو به عنوان چهارمین بازیکن بارسلونا توانست عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال اروپا را کسب کند. علی‌ رغم تمام این موفقیت‌ها داخلی، عدم پیروزی بارسا در فینال لا لیگا ۲۰۰۰ که سبب قهرمانی رئال مادرید شد، استعفای نونیز و فن خال را در پی داشت.

- باشگاه فوتبال بارسلونا (۱۹۷۸–۱۹۵۷)

بارسلونا با مربیگری هلنیو هررا و لوییز سوارز جوان (بازیکن سال فوتبال اروپا در ۱۹۶۰) و دو بازیکن مجارستانی به توصیه کوبالا با نام‌های ساندور کوچیس و زولتان زیبور توانست دو عنوان ملی دیگر در سال ۱۹۵۹ و لا لیگا و جام بین شهری را در ۱۹۶۰ کسب کند. در ۱۹۶۱ بارسلونا اولین باشگاهی بود که توانست رئال مادرید را در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا شکست دهد، اما در فینال با نتیجه ۳–۲ مغلوب بنفیکا شد.

کار ساخت ورزشگاه نیوکمپ در سال ۱۹۵۷ به پایان رسید و این بدین معنا بود که باشگاه مقداری پول برای خرید بازیکنان جدید داشت. دهه ۱۹۶۰ موفقیت‌های کمتری برای باشگاه به همراه داشت و لا لیگا کاملاً در دست رئال مادرید بود. از جنبه‌های مثبت دهه شصت می‌توان به ظهور بازیکنانی چون جوزپ فوسته و کارلس رکساچ و پیروزی باشگاه در کوپا دل جنرالیسمه در ۱۹۶۳ و جام بین شهری در ۱۹۶۶ اشاره کرد. همچنین بارسلونا توانست رئال مادرید را در فینال کوپا دل جنرالیسمه در ورزشگاه برنابئو در حالی که فرانکو بازی را تماشا می‌کرد، شکست دهد و بخشی از اقتدار سابق خود را به نمایش بگذارد. با پایان یافتن دوره دیکتاتوری فرانکو در ۱۹۷۴، نام باشگاه به نام اصلیش تغییر کرد، طراحی تاج آن به شکل اولیه‌اش برگردانده شد و دوباره حروف اصلیش را به دست آورد.

فصل ۱۹۷۳–۱۹۷۴ شاهد حضور یوهان کرایف بود که برای ثبت یک رکورد جهانی به مبلغ ۹۲۰ هزار پوند از آژاکس خریداری شد. یوهان کرایف در مصاحبه‌ای با یکی از خبرگزاری‌های اروپا گفت:«من بارسلونا را به رئال مادرید ترجیح دادم زیرا نمی‌توانم برای تیمی بازی کنم که با فرانکو ارتباط دارد.» و این مصاحبه خیلی سریع او را به چهره محبوب هواداران بارسلونا تبدیل کرد و زمانی که وی نام فرزندش را یوردی، یک نام محلی کاتالانی گذاشت، بر میزان این محبوبیت افزوده شد. یوهان کرایف به همراه بازیکنان خوب دیگری چون خوان مانوئل آسنسی، کارلس رکساچ و هوگو سوتیل به باشگاه کمک کردند تا بتواند بعد از دهه ۱۹۶۰ با شکست ۵–۰ رئال مادرید در سال ۱۹۷۴ قهرمان لالیگا شود. یوهان کرایف در ۱۹۷۳ در اولین دوره حضورش در بارسا به عنوان بهترین بازیکن سال اروپا برای بار دوم انتخاب شد، او در سال ۱۹۷۱، زمانی که برای آژاکس بازی می‌کرد توانسته بود این عنوان برای اولین بار کسب کند، همچنین برای بار سوم در سال ۱۹۷۴ درحالی که همچنان برای بارسلونا بازی می‌کرد مجدداً این عنوان را تصاحب کرد.

- رفتن نونیز و آمدن لاپورتا

رفتن نونیز و فن خال از باشگاه قابل مقایسه با پیوستن لوییس فیگو به رئال مادرید نبود، فیگو نه تنها کاپیتان دوم تیم بلکه به عنوان قهرمانی قابل ستایش نزد هواداران بارسا شناخته می‌شد، تاجایی که بسیاری از کاتالونیایی‌ها او را از خودشان می‌دانستند. هواداران بارسا که از تصمیم پیوستن فیگو به رقیب دیرینه خود بسیار ناراحت بودند، این ناراحتی را با استقبال خشم‌ آلود خود از حضور فیگو در نیوکمپ نشان می‌دادند، حتی در اولین حضور او در نیوکمپ به سمتش یک کله خوک و شیشه پر ویسکی پرتاب کردند. در سال ۲۰۰۰ خوان گسپارت جایگزین نونیز شد و به مدت سه سال در این سمت باقی‌ماند. در این مدت باشگاه شاهد رفت‌ وآمد مربیان بود. در نهایت فن خال برای بار دوم به باشگاه بازگشت ولی از آنجایی که نتیجه مثبتی حاصل نشد، فن خال و گسپارت هر دو استعفا دادند.

پس از دوران ناموفق گسپارت، باشگاه با ترکیبی از مسئولین جوان به اوج بازگشت. خوان لاپورتا جایگزین گسپارت شد و فرانک ریکارد بازیکن سابق تیم ملی فوتبال هلند به عنوان مربی بارسا انتخاب شد. تاثیر بازیکنان بین‌ المللی و ترکیب آن‌ها با بازیکنان اسپانیایی تیم را به سمت کسب موفقیت مجدد سوق داد. بارسا توانست در سال ۲۰۰۵–۲۰۰۴ لا لیگا و سوپر جام اسپانیا را فتح کند و قرار دادی با رونالدینیو، بازیکن سال فوتبال جهان ۲۰۰۶ ببندد.

در فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵ بارسا مجدداً قهرمان لا لیگا و سوپر جام اسپانیا شد. در فینال لیگ قهرمانان بارسلونا در مقابل آرسنال قرار گرفت، درحالی که آرسنال تا پیش از ۱۵ دقیقه پایان بازی با ۱۰ بازیکن پیروز میدان بود، بارسا توانست نتیجه بازی را ۲–۱ به نفع خود تغییر دهد و جام را بعد از ۱۴ سال بالای سر بگیرد. در همان سال بارسلونا در جام باشگاه‌های جهان نیز شرکت کرد و در فینال با گل دقیقه ۸۲ حریف برزیلی خود، مغلوب اینترناسیونال شد. اگرچه بارسلونا فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶ را با قدرت شروع کرد، اما در پایان بدون کسب هیچ عنوانی فصل را به پایان رساند. بعدها اردوی پیش از فصل در ایالات متحده که منجر به مصدومیت ساموئل اتوئو و لیونل مسی شد، به عنوان دلیل عدم موفقیت باشگاه اعلام شد.

در لالیگا که بارسا در بیشتر فصل‌ها در جایگاه اول قرار داشت، در سال جدید بی‌ثباتی باشگاه فرصتی برای پیشی گرفتن رئال مادرید و قهرمانی آنان شد. فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷ برخلاف سال‌های گذشته موفقیتی برای باشگاه به همراه نداشت و در پی آن جوزپ گواردیولا مربی تیم دوم بارسلونا در پایان فصل جایگزین ریکارد شد.

بارسا در فینال کوپا دل ری ۲۰۰۹ با شکست ۴–۱ اتلتیک بیلبائو برای ۲۵امین بار قهرمان این رقابت‌ها شد. سه روز پس از آن شکست رئال مادرید در رقابت‌های لالیگا جام را برای بارسلونا در فصل ۲۰۰۹–۲۰۰۸ به ارمغان آورد. بارسا در حالی فصل را به پایان رساند که در ورزشگاه المپیک رم، منچستر یونایتد فاتح سال قبل جام باشگاه‌ها را با نتیجه ۲–۰ شکست داد و سومین عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا را فتح کرد. در نتیجه برای اولین بار در اسپانیا اولین سه‌گانه را به دست آورد. بارسا با شکست مجدد اتلتیک بیلبائو در فینال سوپر جام اسپانیا ۲۰۰۹ و پیروزی در مقابل شاختار دونتسک در فینال سوپر جام اروپا ۲۰۰۹ دو جام دیگر را نیز بالای سر برد. در دسامبر ۲۰۰۹، بارسا جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۹ را نیز فتح کرد و اولین تیم تاریخ فوتبال شد که شش‌گانه جام‌ها را توانست کسب کند. همچنین بارسلونا با فتح لالیگا با ۹۰ امتیاز و فتح سوپر جام برای نهمین بار توانست دو رکورد تازه در فوتبال اسپانیا به ثبت برساند.

رفتن لاپورتا و آمدن راسل (تاکنون–۲۰۱۰)

بعد از کناره‌گیری لاپورتا در ژوئن ۲۰۱۰، ساندرو راسل بعد از مدتی کوتاه به عنوان مدیر جدید باشگاه انتخاب شد. رأی‌گیری برای انتخاب مدیر جدید در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۱ برگزار شد و راسل توانست با کسب ۶۱٫۳۵٪ (تعداد ۵۶٬۰۸۸ رأی) کل آرای مأخوذه به ریاست باشگاه برسد. او سپس توانست داوید ویا را با ۴۰ میلیون یورو از والنسیا و خاویر ماسکرانو را با ۱۹ میلیون یورو از لیورپول به همراه دو بازیکن دیگر در نوامبر ۲۰۱۰ به‌خدمت بگیرد. بارسلونا توانست در اولین ال کلاسیکو در فصل ۲۰۱۰-۱۱، رئال مادرید را با حساب ۵-۰ شکست دهد و هم‌چنین در آن فصل توانست برای سومین سال پیاپی با ۹۶ امتیاز فاتح لالیگا شود. در آوریل ۲۰۱۱ بارسلونا که به فینال کوپا دل ری راه یافته‌بود دراین مرحله مقابل رئال مادرید قرار گرفت و بازی را با حساب ۱-۰ در مستایا واگذار کرد. در ماه مه نیز، بارسلونا در فینال لیگ قهرمانان اروپا با شکست دادن منچستر یونایتد با حساب ۳-۱ در ورزشگاه ومبلی لندن که از یک لحاظ تکرار فینال سال ۲۰۰۹ محسوب می‌شد، برای چهارمین بار قهرمان اروپا شد. اما در فصل ۱۲-۲۰۱۱ نتوانست آنچنان انتطارات را برآورده کند و پس از واگذار کردن لالیگا به رءال مادرید سپس در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مغلوب تیم چلسی شد و از دور مسابقات کنار رفت. آنها در این فصل تنها کوپا دل ری را با پیروزی ۰-۳ مقابل تیم اتلتیک بیلباءو بدست آوردند

ورزشگاه نیوکمپ

کمپ نو («میدان جدید»)، که غالباً به طور اشتباه «نیوکمپ» خوانده می‌شود ، ورزشگاه فوتبالی است که در شهر بارسلون در کشور اسپانیا قرار دارد. این ورزشگاه از زمان احداثش در سال ۱۹۵۷، محل انجام بازی‌های خانگی تیم فوتبال بارسلونا است. این ورزشگاه جزو ورزشگاه های ۵ ستاره یوفا بوده و تاکنون میزبان مسابقات بسیاری در رده‌های بالای بین‌المللی و فینال‌های لیگ قهرمانان اروپا، که آخرینش به سال ۱۹۹۹ مربوط است، بوده‌است. گنجایش این ورزشگاه 99٫786 نفر است، که آن را تبدیل به بزرگترین ورزشگاه اروپا و یازدهمین ورزشگاه بزرگ دنیا می‌کند. اسم رسمی آن، «استادی دل اف سی بارسلونا» (ورزشگاه باشگاه فوتبال بارسلونا) بود که در سال ۲۰۰۰ با رای اعضای باشگاه مبنی بر تغییر نام آن به لقب محبوب کمپ نو، این نام به عنوان نام رسمی ورزشگاه انتخاب شد.

کنار کمپ نو، «پالائو بلوگرانا» قرار دارد، ورزشگاهی که محل انجام بازیهای داخل سالن است، و نیز در مجاورت آن «آیس رینک» قرار دارد که محل انجام بازیهای هاکی روی یخ و پاتیناژ است. پشت ورزشگاه نیز محل قرار داشتن مینی استادی است، ورزشگاهی که تیم بارسلونا اتلتیک بازی‌های خود را در آنجا برگزار می‌کند.

- هواداران باشگاه بارسلونا

نام مستعار طرفداران بارسلونا کولز است. گفته می‌شود ۲۵٪ از جمعیت اسپانیا طرفدار بارسلونا هستند و بعد از رئال مادرید که ۳۲٪ از اسپانیایی‌ها هوادار آن هستند، بارسا در جایگاه دوم قرار می‌گیرد. جایگاه سوم نیز به تیم والنسیا با ۵٪ حامی تعلق دارد. در اروپا بارسا دومین تیم محبوب این قاره‌است. تعداد اعضای باشگاه از فصل ۲۰۰۳–۰۴ از ۱۰۰٬۰۰۰ نفر به ۱۷۰٬۰۰۰ نفر تا سپتامبر ۲۰۰۹ افزایش قابل توجهی داشته‌ است.

علاوه بر عضویت، در ژوئن ۲۰۱۰، به طور رسمی ۱٬۳۳۵ نفر در نقاط مختلف جهان در انجمن هواداران بارسا ثبت نام کرده‌اند. انجمن‌های هواداران وظیفه تبلیغ بارسلونا در محل‌های مختلف را دارند و در مقابل در حین بازدید از بارسلونا خدمات مفیدی دریافت می‌کنند. همچنین بارسا هواداران بسیار برجسته‌ای تاکنون داشته که در این میان می‌توان به پاپ ژان پل دوم که عضو افتخاری باشگاه بود یا خوزه زاپاترو که نخست وزیر فعلی اسپانیا است اشاره کرد.

برگزاری تور صلح

اهداف بر گزاری این تور از زبان معاون اقتصادی باشگاه، "خاویر فاوس" اینگونه بیان می‌شود: "دو دلیل برای این کار وجود دارد. اولین هدف انجام کار کوچکی برای صلح است تا نشان دهیم چگونه ورزش و کودکان می‌توانند برای ساختن پلی بین دو جامعه مفید واقع شوند. این سفر همچنین به ترویج نام باشگاه در دنیای عرب که در حال تبدیل شدن به بازار تجاری مهمی برای ماست و در جامعه یهودیان کمک می‌کند."همچنین در این تور عوامل و بازیکنان باشگاه بارسلونا با حضور در کنار دیوار ندبه به خواندن دعا پرداختند و با مسئولین اسرائیلی دیدارهایی دوستانه داشتند.

رکوردها

ژاوی با مجموعاً 750 بازی برای بارسلونا و 492 بازی در لالیگا رکوردار همراهی باتیم است.

برترین گلزن بارسا تاکنون در تمام رقابت‌ها حتی دوستانه، لیونل مسی با 410 گل (شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۴) بوده‌ است. سزار رودریگز با ۱۹۵ گل زده در بین سال‌های ۱۹۴۲ تا ۱۹۵۵ بهترین گل زن بارسا در لا لیگا می‌باشد. در ۲ فوریه ۲۰۰۹ بارسا به مجموع ۵۰۰۰ گل زده در لا لیگا رسید. گل ۵۰۰۰ام بارسا را مسی در بازی مقابل ریسینگ سانتاندر که بانتیجه ۲–۱ به نفع بارسلونا تمام شد، به ثمر رساند. در ۱۸ دسامبر ۲۰۰۹ بارسا با شکست ۲–۱ استیودیانتس ششمین عنوان قهرمانی خود را در یک سال به دست آورد و تنها تیمیست که شش‌گانه جام‌ها را در تاریخ فوتبال فتح کرده‌است. همچنین بارسلونا با فتح ۲۵ کوپا دل ری و ۹ سوپرجام اسپانیا از این حیث نیز رکورد دار است.

در ۳ مارس ۱۹۸۶ در بازی یک چهارم نهایی جام اروپا، بارسا به میزبانی یوونتوس رفت که در آن بازی ۱۲۰٬۰۰۰ نفر به تماشای بازی پرداختند و رکورد بیشترین حضور حامیان بارسا رقم خورد. با توجه به نوسازی ورزشگاه در ۱۹۹۰ و قانون منع امکان تماشای بازی به صورت ایستاده احتمالاً این رکورد هرگز نمی‌شکند، زیرا ظرفیت ورزشگاه ۹۹٬۳۵۴ نفر است.

مدل عضویت-مالکیت

باشگاه فوتبال بارسلونا دارای ۱۶۲۹۷۹ عضو است که ۱۷ درصد از آنان را غیر اسپانیایی‌ها تشکیل می‌دهند. این اعضا هزینه عضویت سالانه‌ای را پرداخت می‌کنند که به آنها اجازه شرکت در انتخابات مربوط به هیئت مدیره را می‌دهد که ریاست این هیات مسئولیت اداره باشگاه را در اختیار دارد.

مدل عضویت-مالکیت باشگاه فوتبال بارسلونا مورد توجه اعضای باشگاه‌های فوتبال در انگلستان است که از صنعتی شدن فوتبال نگران بوده و خودشان را تحت بنگاه‌هایی سازمان داده‌اند تا مسئولان باشگاه را مسئول پذیرتر و دخالتشان در ساختار باشگاه را دموکراتیک‌تر کنند.

- ال کلاسیکو

به دیدار بارسلونا و رئال مادرید ال کلاسیکو می‌گویند. از ابتدا این دو تیم به عنوان نماینده دو منطقه و شهر رقیب، کاتالونیا و کاستیل شناخته می‌شوند. این رقابت بازتابی از تنش‌های فرهنگی و سیاسی میان دو منطقه‌ است که از جنگ داخلی اسپانیا نشئت می‌گیرد.

در مدت دیکتاتوری پریمو ده ریورا و بخصوص فرانسیسکو فرانکو (۱۹۳۹-۱۹۷۵) تمامی فرهنگ‌های محلی مورد سرکوب قرار گرفتند و تمام زبان‌های رایج در اسپانیا جز کاستیلایی ممنوع اعلام شدند. مردم کاتالان به یک نماد برای ابراز آزادی خواهی نیاز داشتند و بارسا تبدیل به فراتر از یک باشگاه برای کاتالان‌ها شد. به گفتهٔ مانوئل واسکس مونتالبان، پیوستن به بارسلونا بهترین راه برای کاتالان‌ها بود تا هویت خود را نشان دهند، این راه نسبت به پیوستن به جنبش‌های ضد فرانکو کم هزینه‌تر بود و امکان ابراز مخالفت را به آن‌ها می‌داد.

از سوی دیگر رئال مادرید در بسیاری از موارد به عنوان تجسمی از تمرکز ظلم حاکمیت، رژیم فاشیستی و فراتر از آن بود. (سانتیاگو برنابئو که ورزشگاه رئال به نام اوست از افرادیست که علیه ملی گرایی فرانکو جنگید.) به هر شکل در طول جنگ داخلی اسپانیا، اعضای هر دوتیم نظیر جوزپ سانیول و رافائل سانچز گوئرا متحمل آسیب‌هایی از سوی هواداران فرانکو شدند.

در دهه ۱۹۵۰، زمانی که بحث انتقال آلفردو دی استفانو مطرح شد، اختلاف دو باشگاه تشدید یافت. در نهایت او رئال مادرید را انتخاب کرد و در آن فصل باعث موفقیت آن‌ها نیز شد. در دهه ۱۹۶۰ هر دو تیم در جام اروپا به مصاف با یکدیگر رفتند که رئال مادرید توسط بارسا حذف شد. همچنین در آخرین رویارویی دو تیم در سال ۲۰۰۲ که توسط رسانه‌های اسپانیا «رقابت قرن» نام گرفت، بیش از ۵۰۰ میلیون نفر شاهد دیدار دو تیم بودند.

دربی بارسلونا

رقیب منطقه‌ای بارسا، اسپانیول است. برخلاف بارسا که هیئت مدیره اولیه آن از ملیت‌های مختلف بودند. این تیم توسط علاقه‌مندان به فوتبال اسپانیا تأسیس شد و سپس از حمایت پادشاه برخوردار گشت. اسپانیول آشکارا به عنوان یک تیم ضد بارسلونایی تأسیس شد و آن‌ها همواره بارسا را به عنوان یک تیم بیگانه می‌دیدند. از آنجایی که مردم کاتالونیا اسپانیول را به عنوان نماینده‌ای از مادرید می‌دیدند، رقابت‌ها جدی‌تر شد. زمین اصلی باشگاه اسپانیول در منطقه اعیان نشین ساریا بود.

اسپانیول به طور سنتی بخصوص در زمان حکومت فرانکو، به زعم اکثریت شهروندان بارسلونا به عنوان ترویج کننده مشروعیت حکومت شناخته می‌شد و این در تضاد کامل با روحیه انقلابی بارسلونایی‌ها بود. در ۱۹۱۸ که بحث خودمختاری مطرح شده بود اسپانیول شروع به مخالفت با آن کرد. بعدها اسپانیول در کنار فاشیست‌ها از گروه‌های حامی فالانژ که می‌خواستند به جنگ داخلی بپیوندند حمایت می‌کرد. باوجود این تفاوت‌های فکری، دربی به‌خاطر تفاوت اهداف هر دو باشگاه، بیشتر برای هواداران اسپانیول اهمیت داشته تا بارسلونا. در سال‌های اخیر رقابت میان دو باشگاه کمتر رنگ و بوی سیاسی داشته و باشگاه اسپانیول نیز نام رسمی و سرود باشگاه را از اسپانیایی به کاتالان ترجمه کرده‌است.

اگرچه در تاریخ لا لیگا بیشتر دربی‌ها منطقه‌ای هستند، این رقابت نامعمول نیز کاملاً با برتری بارسلونا همراه بوده‌است. اسپانیول در تمام طول ۷۰ سال گذشته تنها سه بار بالاتر از بارسلونا قرار داشته و در مسابقات جام حذفی کاتالونیا تنها در سال ۱۹۵۷ موفق به پیروزی در برابر بارسا شده‌است. همچنین بهترین نتیجه‌ای که اسپانیول تاکنون از شهرآورد بارسلونا به دست آورده ۶–۰ در سال ۱۹۵۱ بوده‌است. اسپانیول در فصل ۲۰۰۹–۲۰۰۸ با کسب پیروزی ۲–۱ در مقابل بارسا تنها تیمی است که توانسته سه بار در یک فصل بارسلونا را در نیوکمپ شکست بدهد.

- ستاره های باشگاه بارسلونا :

از ستارگان بارسلونا می توان به یوهان کرایوف ، رونالد کومان ، میشل لادروپ ، لوییز سوارز ، جوزپ گواردیولا ، روماریو ، مارادونا ، ریوالدو ، فیگو ، آندونی زوبیزارتا ، رونالدو ، رونالدینهو ، لیونل مسی ، ژاوی ، اینیستا ، پویول و ... نام برد هر یک از این بازیکنان در دوره بازی خودشان جزء ستاره های  بارسلونا محسوب می شدند. 

تاریخچه دیدار های ال کلاسیکو:

برد های رئال مادرید	92
تساوی دو تیم	48
برد های بارسلونا	90
تعدا گل های رئال مادرید	389
تعدا گل های رئال مادرید بارسلونا	374
مجموع تعداد بازی ها	230

---

- افتخارات باشگاه بارسلونا

لالیگا :

23 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۲۹–۱۹۲۸، ۱۹۴۵–۱۹۴۴، ۱۹۴۸–۱۹۴۷، ۱۹۴۹–۱۹۴۸، ۱۹۵۲–۱۹۵۱، ۱۹۵۳–۱۹۵۲، ۱۹۵۹–۱۹۵۸، ۱۹۶۰–۱۹۵۹، ۱۹۷۴–۱۹۷۳، ۱۹۸۵–۱۹۸۴، ۱۹۹۱–۱۹۹۰، ۱۹۹۲–۱۹۹۱، ۱۹۹۳–۱۹۹۲، ۱۹۹۴–۱۹۹۳، ۱۹۹۸–۱۹۹۷، ۱۹۹۹–۱۹۹۸، ۲۰۰۵–۲۰۰۴، ۲۰۰۶–۲۰۰۵، ۲۰۰۹–۲۰۰۸، ۲۰۱۰–۲۰۰۹، ۲۰۱۱–۲۰۱۰ ، ۲۰13–۲۰12 و ۲۰15–۲۰14

24 بار نایب قهرمانی در سال های : ۱۹۳۰–۱۹۲۹، ۱۹۴۶–۱۹۴۵، ۱۹۵۴–۱۹۵۳، ۱۹۵۵–۱۹۵۴، ۱۹۵۶–۱۹۵۵، ۱۹۶۲–۱۹۶۱، ۱۹۶۴–۱۹۶۳، ۱۹۶۷–۱۹۶۶، ۱۹۶۸–۱۹۶۷، ۱۹۷۱–۱۹۷۰، ۱۹۷۳–۱۹۷۲، ۱۹۷۶–۱۹۷۵، ۱۹۷۷–۱۹۷۶، ۱۹۷۸–۱۹۷۷، ۱۹۸۲–۱۹۸۱، ۱۹۸۶–۱۹۸۵، ۱۹۸۷–۱۹۸۶، ۱۹۸۹–۱۹۸۸، ۱۹۹۷–۱۹۹۶، ۲۰۰۰–۱۹۹۹، ۲۰۰۴–۲۰۰۳، ۲۰۰۷–۲۰۰۶، ۲۰۱۲-۲۰۱۱، ۲۰۱۴-۲۰۱۳

کوپا دل ری :

27 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۱۰–۱۹۰۹، ۱۹۱۲–۱۹۱۱، ۱۹۱۳–۱۹۱۲، ۱۹۲۰–۱۹۱۹، ۱۹۲۲–۱۹۲۱، ۱۹۲۵–۱۹۲۴، ۱۹۲۶–۱۹۲۵، ۱۹۲۸–۱۹۲۷، ۱۹۴۲–۱۹۴۱، ۱۹۵۱–۱۹۵۰، ۱۹۵۲–۱۹۵۱، ۱۹۵۳–۱۹۵۲، ۱۹۵۷–۱۹۵۶، ۱۹۵۹–۱۹۵۸، ۱۹۶۳–۱۹۶۲، ۱۹۶۸–۱۹۶۷، ۱۹۷۱–۱۹۷۰، ۱۹۷۸–۱۹۷۷، ۱۹۸۱–۱۹۸۰، ۱۹۸۳–۱۹۸۲، ۱۹۸۸–۱۹۸۷، ۱۹۹۰–۱۹۸۹، ۱۹۹۷–۱۹۹۶، ۱۹۹۸–۱۹۹۷، ۲۰۰۹–۲۰۰۸، ۲۰۱۲-۲۰۱۱، ۲۰۱۵–۲۰۱۴

11 بار نایب قهرمانی در سال های : ۱۹۰۳-۱۹۰۲، ۱۹۱۹-۱۹۱۸، ۱۹۳۲-۱۹۳۱، ۱۹۳۶-۱۹۳۵، ۱۹۵۴-۱۹۵۳، ۱۹۷۴-۱۹۷۳، ۱۹۸۴-۱۹۸۳، ۱۹۸۶-۱۹۸۵، ۱۹۹۶-۱۹۹۵، ۲۰۱۱-۲۰۱۰ ، ۲۰۱۴-۲۰۱۳

کوپا دی لالیگا :

2 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۸۳–۱۹۸۲، ۱۹۸۶–۱۹۸۵

سوپر جام اسپانیا :

10 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۸۳، ۱۹۹۱، ۱۹۹۲، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۹، ٬۲۰۱۰ ۲۰۱۱

8 بار نایب قهرمانی در سال های : ۱۹۸۵، ۱۹۸۸، ۱۹۹۰، ۱۹۹۳، ۱۹۹۷، ۱۹۹۸، 1999، 2012

رقابت های اروپایی و بین اللملی :

جام باشگاه های اروپا :

5 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۹۲–۱۹۹۱، ۲۰۰۶–۲۰۰۵، ۲۰۰۹–۲۰۰۸، ۲۰۱۱–۲۰۱۰ و ۲۰۱۵–۲۰۱۴

3 بار نایب قهرمانی در سال های : ۱۹۶۱–۱۹۶۰، ۱۹۸۶–۱۹۸۵، ۱۹۹۴–۱۹۹۳.

جام در جام اروپا :

4 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۷۹–۱۹۷۸، ۱۹۸۲–۱۹۸۱، ۱۹۸۹–۱۹۸۸، 1996–۱۹۹۷

2 بار نایب قهرمانی در سال های : ۱۹۶۹–۱۹۶۸، ۱۹۹۱–۱۹۹۰

سوپرجام اروپا :

3 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۹۲، ۱۹۹۷، ۲۰۰۹

4 بار نایب قهرمانی در سال های : ۱۹۷۹، ۱۹۸۲، ۱۹۸۹، ۲۰۰۶

جام بین قاره‌ای :

1 بار نایب قهرمانی در سال : 1992

جام باشگاه‌های جهان :

2 بار قهرمانی در سال های : 2009 ، 2012

1 بار نایب قهرمانی در سال : 2006

تاریخچه باشگاه رئال مادرید

 

باشگاه فوتبال رئال مادرید باشگاهی حرفه‌ای در جهان محسوب می شود که در شهر مادرید، پایتخت اسپانیا واقع شده است . رئال مادرید موفق‌ترین و پرافتخارترین در اسپانیا و موفق‌ترین تیم تاریخ فوتبال اروپا و موفقترین تیم فوتبال قرن ۲۰ به انتخاب فیفا است. رئال با رکورد ۳۲ قهرمانی در لالیگا، ۱۸ قهرمانی در کوپا دل ری، ۸ سوپرکاپ اسپانیا، ۱۰ قهرمانی در جام باشگاههای اروپا، ۲ جام یوفا، ۱ سوپرکاپ اروپا و ۳ قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان از بزرگان فوتبال جهان بشمار می رود . کلمهٔ رئال در زبان اسپانیایی، به معنی «سلطنتی» است، این لقب را شاه آلفونسو سیزدهم در سال ۱۹۲۰ بر این تیم نهاد. همچنین در همان سال، شکل یک تاج نیز بر روی آرم این باشگاه قرار گرفت.

رئال مادرید در تاریخ خود، حتی یک بار هم از لالیگا به دسته پایین تر سقوط نکرده و همیشه در این لیگ حضور داشتند. آن‌ها از دهه ۵۰ بود که خود را به عنوان یکی از قدرت‌های فوتبال اسپانیا و اروپا به همگان معرفی کردند. در دهه ۸۰ یکی از بهترین دوران‌های خود را سپری کردند و به تیم کرکس‌ها معروف بودند که موفق به کسب دو جام یوفا، ۵ قهرمانی متوالی لالیگا، ۱ قهرمانی جام اسپانیا و ۳ قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا شدند.

ورزشگاه خانگی رئال مادرید ، سانتیاگو برنابئوست که گنجایش ۸5٫4۵۴ نفر می باشد. این ورزشگاه در مرکز شهر مادرید قرار دارد و از سال ۱۹۴۷، ورزشگاه اختصاصی این تیم نام گرفت. ورزشگاه سانتیاگو برنابئو تاکنون ۴ بار و در سال‌های ۱۹۵۷، ۱۹۶۹، ۱۹۸۰ و ۲۰۱۰، میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا بوده‌است.

رقیب اصلی رئال مادرید بارسلونا می باشد. و بازی معروف این دو تیم را الکلاسیکو می نامند . از نظر درآمد، رئال مادرید با ۴۷۰ میلیون یورو درآمد درسال ۲۰۱۱ در صدر تیم‌های باشگاهی دنیا قرار دارد و با ارزشی معادل ۹۵۰ میلیون یورو، تا سال ۲۰۰۸، دومین تیم پرارزش دنیا بود.

تاسیس باشگاه رئال مادرید

گروهی از دانشجویان و دانشگاهیان، فوتبال را به شهر مادرید آوردند. تعدادی از این افراد در همان سالی که باشگاهی را با نام باشگاه فوتبال آسمان به وجود آوردند و صبح‌های دوشنبه به فوتبال می‌پرداختند. ۳ سال بعد و در سال ۱۹۰۰، این باشگاه به دو باشگاه مجزا تبدیل شد.

سپس دو سال بعد و در ۶ مارس سال ۱۹۰۲، مجدداً باشگاه نام خود را به باشگاه فوتبال رئال مادرید تغییر داد ۳ سال بعد، این تیم موفق شد اولین جام خود را با شکست تیم اتلتیک بیلبائو در جام اسپانیا به دست بیاورد. در ۴ ژانویه ۱۹۰۹ بود که «آدولفو ملندز»، مدیر وقت رئال در آن زمان، اساسنامه جام اسپانیا را امضا و تأیید کرد تا باشگاه به یکی از اعضای فدراسیون سلطنتی فوتبال اسپانیا تبدیل شود. در سال ۱۹۲۰ باشگاه نام خود را بازهم تغییر داد و این‌بار به «رئال مادرید» که اینکار پس از اهدای عنوان رئال توسط شاه آلفونسو سیزدهم اتفاق افتاد.

در سال ۱۹۲۹، اولین لیگ فوتبال اسپانیا راه‌اندازی شد. رئالی‌ها تا هفته پایانی در صدر جدول حضور داشتند تا اینکه باخت هفته پایانیشان به اتلتیک بیلبائو، باعث قهرمانی بارسلونا در لالیگا و نایب قهرمانی آنها شد. رئالی‌ها اولین لیگ خود را در فصل ۳۱-۱۹۳۲ کسب کردند و سال بعد نیز این عنوان را کسب کردند تا اولین تیمی باشند که این جام را دو سال پیاپی کسب می‌کنند.

-

عصر مدیریت سانتیاگو برنابئو و درخشش در اروپا (۱۹۴۵–۱۹۷۸)

در سال ۱۹۴۵، سانتیاگو برنابئو یسته، به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد. در همین زمان، برنابئو دستور بازسازی زمین تمرین اختصاصی تیم و ساخت ورزشگاهی بزرگتر را برای تیم صادر کرد. در سال ۱۹۵۳، وی تصمیم گرفت تا سیاست جدیدی به کار ببرد و بازیکنان بزرگ را به تیم بیاورد که اولین اقدامش، خرید آلفردو دی استفانو بود. در سال ۱۹۵۵، به پیشنهاد یک روزنامه‌نگار، برنابئو، «بدریگنان» و «سوبس» تصمیم گرفتند تا جامی را طراحی کنند و در آن از تیم‌های مختلفی از سرتاسر اروپا برای شرکت در آن دعوت کنند. جامی که امروزه به عنوان لیگ قهرمانان اروپا شناخته می‌شود.

در دوران برنابئو بود که رئال مادرید خود را به عنوان قدرتی در اسپانیا و اروپا معرفی کرد. آنها در طی سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰، ۵ بار متوالی قهرمان جام اروپا شدند که یکی از آنها، پیروزی ۷-۳ مقابل اینتراخت فرانکفورت در سال ۱۹۶۰ در فینال رقابت‌ها بود.  پس از این افتخارات پیاپی، باشگاه موفق به کسب عنوان نشان افتخار یوفا شد. آنها ششمین جام خود را نیز با شکست ۲-۱ پارتیزان و در سال ۱۹۶۶ به دست آوردند. اعضای این تیم در سال‌های ۱۹۶۲ و ۱۹۶۴ نیز موفق شده بودند تا به فینال این رقابت‌ها برسند هرچند موفق به قهرمانی نشده بودند. در دهه هفتاد، رئالی‌ها موفق به کسب ۵ لیگ اسپانیا و ۳ جام حذفی شدند. در سال ۱۹۷۱ آنها اولین دیدار فینال جام در جام اروپا را برگزار کردند که در نهایت با شکست ۲-۱ مقابل چلسی، از کسب جام بازماندند. در ژوئیه ۱۹۷۸، اتفاقی ناگوار برای رئال مادرید افتاد و سانتیاگو برنابئو در حالیکه مسابقات جام جهانی فوتبال در آرژانتین آغاز شده بود، درگذشت. این اتفاق به حدی مهم بود که مسئولین فیفا تصمیم گرفتند که ۳ روز را در حین مسابقات به افتخار برنابئو، عزای عمومی اعلام کنند. باشگاه رئال نیز در ادامه همان سال، اولین دوره جام برنابئو را که به احترام برنابئو بود، برگزار کرد.

دوره کرکس‌ها و کسب هفتمین و هشتمین جام اروپایی (۱۹۸۰–۲۰۰۰)

رئالی‌ها در اوایل دهه هشتاد، وضعیت چندان مناسبی نداشتند و نتوانستند لالیگا را فتح کنند تا اینکه گروهی از بازیکنان لیگ اسپانیا به تیم آمدند و با خود موفقیت را به همراه داشتند. یک روزنامه نگار اسپانیایی عنوان کرکس‌ها را برای آن تیم انتخاب کرد که به‌خاطر ۵ بازیکن فوق‌العاده آن بود که شامل امیلیو بوتراگوئنو، مانوئل سانچز، مارتین وازکوئز، میشل و میخل پاردخا می‌شد. کرکس‌ها (که بعداً با رفتن پاردخا به رئال ساراگوسا، به گروهی ۴ نفره تبدیل شد)، در کنار بازیکنانی چون فرانسیسکو بویو که دروازه‌بان تیم بود و یا مهاجم خود، هوگو سانچز، یکی از بهترین تیم‌های نیمه دوم دهه ۸۰ در اسپانیا و اروپا بودند و موفق شدند ۲ جام یوفا، ۵ لیگ اسپانیا پیاپی، یک جام حذفی اسپانیا و ۳ سوپر کاپ اسپانیا را کسب کنند. اما این تیم رویایی و گروه کرکس‌ها، در اوایل دهه ۹۰ و با جدایی امیلی بوتراگونو، مارتین وازکوئز و میشل از تیم، از هم پاشید.

در سال ۱۹۹۶، لورنسو سانز، مدیر باشگاه رئال مادرید، تصمیم گرفت تا فابیو کاپلو را به عنوان مربی تیم انتخاب کند. گرچه دوران مربیگری کاپلو تنها یکسال طول کشید اما آنها توانستند عنوان قهرمانی را کسب کنند و بازیکنانی چون روبرتو کارلوس، پدراگ میاتوویچ، داور شوکر و کلارنس سیدورف برای تقویت تیمی که خود بازیکنانی چون رائول گونزالس، فرناندو هیرو، ایوان زامورانو و فرناندو ردوندو را داشت، به تیم اضافه شدند تا اینکه تیم توانست با این بازیکنان (به همراه فرناندو مورینتس که در سال ۱۹۹۷ به تیم آمد) تحت هدایت یاپ هینکس پس از ۳۳ سال انتظار، هفتمین جام اروپایی خود را کسب کنند. آنها در فینال به لطف تک گل میاتوویچ موفق شدند یوونتوس را شکست دهند. دو سال بعد نیز ئالی‌ها موفق شدند تا با درخشش رائول، هشتمین جام اروپایی خود را با شکست ۳-۰ والنسیا کسب کنند.

دوره کهکشانی‌ها، عصر کالدرون و دو مدیریت پرز (۲۰۰۰ تاکنون)

در جولای سال ۲۰۰۰، فلورنتینو پرز به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد. وی در وعده‌های انتخاباتیش، قول برطرف کردن بدهی‌های سنگین باشگاه، افزایش امکانات و مدرن کردن باشگاه را داده بود هرچند که وعده اصلی وی، امضای قرارداد با لوئیز فیگو، ستاره آن زمان بارسلونا بود. در همان سال بود که پرز با صرف هزینه‌های سنگین، تیمی را تشکیل داد که به‌خاطر داشتن ستارگان بزرگ، در سرتاسر جهان به نام «کهکشانی‌ها» معروف شد. بازیکنان بزرگی چون زیدان، رونالدو، فیگو، کارلوس، رائول و دیوید بکهام از جمله ستارگان آن روزهای رئال مادرید بودند که ویسنته دل بوسکه را به عنوان سرمربی خود می‌دید. اما با وجود این هزینه‌ها و کسب نهمین‌ جام اروپایی و کسب قهرمانی لالیگا، پرز تصمیم گرفت تا دلبوسکه را برکنار کند، که همینکار وی باعث شد تا سفیدها در طی ۳ سال آینده، موفق به کسب هیچ جامی نشوند تا پرز از کار برکنار شود.

در ادامه و در سال ۲۰۰۶ بود که رامون کالدرون به عنوان مدیر جدید باشگاه انتخاب شد. کالدرون بلافاصله کاپلو را مجدداً به عنوان مربی تیمش انتخاب کرد تا طلسم قهرمان نشدن تیم را بشکند. آنها برای اولین‌بار در طی ۴ سال گذشته، موفق به کسب جام شدند و لالیگا را با کاپلو فتح کردند. اما با این وجود، کاپلو بازهم یک فصل تنها در تیم دوام آورد و مجدداً اخراج شد. رئالی‌ها موفق شدند فصل بعد نیز ۳۱مین قهرمانی خود را در لالیگا کسب کنند که این برای اولین بار در طی ۱۸ سال گذشته بود که دو سال پیاپی این جام را کسب کردند. در ژوئن ۲۰۰۹ و پس از ۲ سال ناکامی تیم و برکناری کالدرون، پرز مجدداً به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد. پرز مجدداً سیستم کهکشانی‌های خود را پیش گرفت. وی ابتدا کاکا را از تیم میلان خرید و پس از آن کریستیانو رونالدو را از منچستر یونایتد با رقم ۹۶ میلیون یورو خریداری کرد که یک رکورد تاریخیست.

رئالی‌ها با وجود خریدن بازیکنانی چون رونادو، کاکا و ژابی آلونسو، نتوانستند زیر نظر مانوئل پلگرینی، جامی را کسب کنند و پرز وی را برکنار کرد. پس از آن، بعد از چندین روز مذاکره با ماسیمو موراتی، مدیر اینتر میلان ایتالیا، پرز توانست وی را راضی کند که اجازه خروج مربی خود، خوزه مورینیو را که برای آنها ۳ جام کسب کرده بود را بدهد تا مورینیو به عنوان مربی جدید تیم انتخاب و شروع بکار کند. آنها اولین جام خود با مورینیو را در سال ۲۰۱۰، با برد یک بر صفر خود برابر بارسلونا و در فینال جام حذفی بدست آوردند. همچنین در سال بعد ۲۰۱۱ لالیگا را با غلبه بر باسلونا و سلطه شکنی این تیم از ان خود کردند.

فتح دسیما با کارلتو

12 سال انتظار رئال مادرید برای تجربه دوباره لذت قهرمانی در مهمترین تورنمنت باشگاهی قاره اروپا به پایان رسید. کهکشانی‌ها توانستند اتلتیکومادرید را در فینال لیگ قهرمانان اروپا فصل 2013/14 با نتیجه 4 بر یک شکست دهند تا طلسم طولانی مدت قوهای سفید پایتخت اسپانیا برای رسیدن به دسیما (دهمین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا) شکسته شود.

رئال مادرید با هدایت کارلو آنچلوتی تعداد قهرمانی‌هایش را در لیگ قهرمانان اروپا دو رقمی و رکورد خود را دست نیافتنی‌تر از قبل کرد.

ورزشگاه

- چامارتین

در سال ۱۹۱۲ بود که تیم به کمپ O'Donnell رفت و به مدت ۱۱ سال، آنجا زمین خانگی تیم محسوب می‌شد. بعد از آن تیم به مدت یکسال به ورزشگاه ۸ هزار نفری Ciudad Lineal رفت. بعد از آن اینبار نوبت چامارتین بود که زمین اختصاصی تیم شود. این ورزشگاه در ۱۷ می۱۹۲۳ و در بازی با نیوکاسل یونایتد برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفت. ورزشگاهی با گنجایش بیش از ۲۲ هزار هوادار تیم که اولین قهرمانی رئالی‌ها در لیگ نیز در آن به ثبت رسید.

- ورزشگاه سانتیاگو برنابئو

پس از آن و در سال ۱۹۴۳ که سانتیاگو برنابئو به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد، تغییری در استادیوم تیم ایجاد شد. برنابئو معتقد بود که چامارتین آنقدر که باید بزرگ نیست و در حد و اندازه رئال نیست. به همین دلیل دستور ساخت ورزشگاهی جدید را صادر کرد که در ۱۴ دسامبر ۱۹۴۷ افتتاح شد. این ورزشگاه، همان سانتیاگو برنابئو کنونی است (البته این نام را بعد از مرگ برنابئو در سال ۱۹۵۵ به دست آورد). نخستین بازی که در این ورزشگاه انجام شد، بین رئال مادرید و بلننسه پرتغال بود که با برتری ۳-۱ سفیدهای مادرید به پایان رسید. نخستین کسی که در این ورزشگاه گل زد نیز، سابینو باریناگا بود که گل نخست تیمش در همین بازی را زد.

بازسازی‌ها

ورزشگاه بارها دچار تغییر میزان گنجایش شد. مثلاً برای نخستین بار ورزشگاه در سال ۱۹۵۳ به گنجایش ۱۲۰ هزار هوادار رسید. اما پس از آن بارها گنجایش ورزشگاه کمتر از قبل می‌شد (آخرین بازی که این اتفاق افتاد، در سال ۱۹۹۸ بود که یوفا اعلام کرد تمام هواداران تیم باید بر روی صندلی نشسته باشند). آخرین بازسازی ورزشگاه نیز در سال ۲۰۰۳ روی داد که حدود ۵ هزار صندلی دیگر به ورزشگاه افزوده شد تا گنجایشش به ۸۰٬۳۵۴ نفر برسد. همچنین اعلام شده‌است که قرار است به‌زودی برای ورزشگاه یک سقف ساخته شود.

برنابئو در سال ۱۹۶۴ میزبان فینال جام ملت‌های اروپا بود. در سال ۱۹۸۲، فینال رقابت‌های جام جهانی در آن برگزار شد. این ورزشگاه همچنین میزبان ۴ فینال رقابت‌های اروپایی بوده‌است. در سال‌های ۵۷، ۶۹ و ۸۰ این ورزشگاه میزبان جام اروپایی بود. در سال ۲۰۱۰ نیز فینال لیگ قهرمانان اروپا در آن برگزار شد. برنابئو داراری ایستگاه مترو مخصوص به خود است که نامش سانیتاگو برنابئوست. در نوامبر ۲۰۰۷ نیز این ورزشگاه از طریق یوفا ۵ ستاره شد (بیشترین میزان دریافت ستاره).

سایر ورزشگاه‌ها

در می ۲۰۰۶ نیز مجموعه ورزشگاه والبباس بزرگترین مجموعه تفریحی ورزشی دنیا و ورزشگاه آلفردو دی استفانو افتتاح شد که در نزدیکی مکانی قرار دارد که تیم در آن معمولاً تمرین می‌کند. اولین بازی انجام شده در آن نیز بین رئال مادرید و Stade de Reims برگزار شد که یادآور فینال جام اروپایی در سال ۱۹۵۶ بود. رئالی‌ها آن بازی را با ۶ گل سرخیو راموس، آنتونیو کاسانو (۲ گل)، روبرتو سولدادو (۲ گل) و خواردو با برد پشت سر گذاشتند.

وضعیت آماری تیم

رکورد بیشترین تعداد حضور

رائول دارای رکورد بیشترین تعداد حضور در رئال است. رائول از سال ۱۹۹۴ تا آوریل سال ۲۰۱۰ در ۷۴۱ بازی برای رئال مادرید حضور داشته‌است. مانوئل سانچز با ۷۱۱ بازی در رده دوم بیشترین تعداد بازی در تیم است. در درون دروازه نیز، ایکر کاسیاس با 654 حضور در درون دروازه تیم، رکورددار است.

رکورد بیشترین گل

رکورد بیشترین گل زده نیز در اختیار رائول است. وی با زدن ۳۲۳ گل در ۷۴۱ حضور خود در رئال، رکورددار است. همچنین ۴ بازیکن دیگر هستند که بیش از ۲۰۰ گل برای رئال به ثمر رساندند. آلفردو دی استفانو (۱۹۵۳ تا ۱۹۶۴)، کارلوس سانتیانا (۱۹۷۱ تا ۱۹۸۸)، فرانس پوشکاش (۱۹۵۸ تا ۱۹۶۶) و هوگو سانچز (۱۹۸۵ تا ۱۹۹۲) افرادی هستند که بیش از ۲۰۰ گل برای این تیم زدند. همچنین سانچز با زدن ۳۸ گل در لیگ سال ۹۰-۱۹۸۹، تا سال ۲۰۱۰، دارای بیشترین تعداد گل زده در یک فصل و در مسابقات لیگ بود که کریستیانو رونالدو با زدن ۴۰ گل در یک فصل، رکورد وی را شکست و رکورد بیشترین گل زده در یک فصل لالیگا را به نام خود ثبت کرد. همچنین ۴۹ گل زده دی استفانو در ۵۸ بازی اروپایی، تا چند دهه بیشترین تعداد گل زده در رقابت‌های اروپایی بود که آن را ابتدا رائول در سال ۲۰۰۵ شکست و سپس در سال ۲۰۱۱، رونالدو با زدن ۵۳ گل در در ۵۴ مسابقه، مجددا این رکورد را شکست و رکورد جدیدی بنام خود ثبت کرد. سریع‌ترین گل تاریخ باشگاه را نیز رونالدو برزیلی در دسامبر ۲۰۰۳ و بازی برابر اتلتیکو مادرید و در ثانیه ۱۵ به ثمر رساند.

آمار لیگ

از زمانیکه آمارها به طور دقیق محاسبه می‌شوند، رکورد بیشترین حضور تماشاگر، مربوط به یک بازی جام حذفی در سال ۲۰۰۶ است که ۸۳٬۳۲۹ هوادار در ورزشگاه در حالی حضور داشتند که گنجایش سانتایگو برنابئو، حدود ۳ هزار نفر کمتر از آن بود. میانگین تعداد تماشاچیان تیم نیز در فصل ۰۸-۲۰۰۷ به ۷۶٬۲۳۴ نفر رسید که در کل لیگ‌های اروپایی در آن فصل، یک رکورد بود. رتالی‌ها همچنین با کسب ۳۱ عنوان قهرمانی (تا فصل ۰۸-۲۰۰۷) رکوردار تعداد قهرمانی در لیگ اسپانیا هستند. همچنین آنها دوبار و در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ و ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ ۵ بار متوالی قهرمان لیگ اسپانیا شدند که در این مورد نیز رکوردار هستند. همچنین اعضای این تیم از ۱۷ فوریه ۱۹۵۷ تا ۷ مارس ۱۹۶۵، در ۱۲۷ بازی رسمی شکست نخوردند که در لالیگا یک رکورد است.

آمار اروپایی

آمار اروپایی رئال مادرید همچنین با 10 قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و با 22 بار حضور در مرحله نیمه نهایی این رقابت‌ها، رکوردار هستند. کریستیانو رونالدو نیز با 73 گل زده در 110 بازی (تا تاریخ 3 اسفند 1393)، دارای بهترین گلزن رئال در تاریخ این رقابت‌هاست. رئالی‌ها همچنین دارای رکورد ۱۵ حضور متوالی در رقابت‌های جام اروپایی هستند که از ۱۹۵۶ آغاز شد و تا ۱۹۷۰ ادامه داشت.

خرید و فروش بازیکن

در ژوئن ۲۰۰۹ باشگاه رکورد گران‌قیمت‌ترین خرید تاریخ فوتبال -که در اختیار خودش بود- را شکست. آنها با پرداخت ۹۶ میلیون یورو (۱۳۱٫۵ میلیون دلار-۸۰ میلیون پوند) به باشگاه منچستر یونایتد، کریستیانو رونالدو را خریدند. رکور قبلی که ۷۶ میلیون یورو (بیش از ۱۰۰ میلیون دلار-۴۸٫۵ میلیون پوند) بود، برای خرید زین الدین زیدان از تیم یوونتوس و در سال ۲۰۰۱ پرداخت شده بود که تا قبل از خرید کاکا، گران‌قیمت‌ترین خرید تاریخ فوتبال بود. البته خرید کاکا از آ. ث. میلان نیز تنها چند روز در صدر گران‌قیمت‌ترین خریدها بود چراکه چند روز بعد، کریستیانو به رئال پیوست و رکود کاکا را شکست. رکورد گران‌قیمت ترین فروش باشگاه نیز در دسامبر ۲۰۰۸ و در حالی رخ داد که روبینیو با ۴۷ میلیون یورو (۳۲٫۵ میلیون پوند) به تیم منچستر سیتی پیوست و بعد از روبینیو در آگوست ۲۰۱۳ مسعود اوزیل با ۴۹ میلیون یورو به آرسنال پیوست تا گرانترین فروش رئال مادرید باشد. بعد از کریستیانو رونالدو در تابستان ۲۰۱۳ گرت بیل را از تاتنهام به ارزش ۹۱ میلیون یورو خریداری کردند.

دربی شهر مادرید

دیگر باشگاه بزرگ شهر مادرید، اتلتیکو مادرید است. این باشگاه توسط ۳ جوان باسکی و در سال ۱۹۰۳ به وجود آمد. انها خود را زیرشاخه تیم اتلتیک بیلبائو می‌داسنتند و جز مخالفان رئال مادرید بودند.

دلایل اختلاف

اتلتیکویی‌ها از نظر عنوان، بسیار ضعیف تر از رقیب خود هستند اما دلایل زیادی برای رقابت و دشمنی دو تیم وجود دارد که یکی از آنها، ژنرال فرانکوست. در واقع رئالیها در اکثر دوران تاریخ اسپانیا، تیم مقبول پادشاهان بوده‌اند-بدون اینکه خود باشگاه به حمایت از حکومت بپردازد-در حالیکه اتلتیکویی‌ها، تیمی از مخالفان و شورشی‌ها بودند. در اوایل دوره فرانکو، این اتلتیکویی‌ها بودند که تیم محبوب بودند که در نیروی هوایی حضور داشتند اما سرانجام فرانکو به سمت رئال رفت و اختلافات دو تیم زیاد شد. حتی مکان ورزشگاه‌های دو تیم نیز، تفاوتشان را نشان می‌دهد. برنابئو در منظقه اشرافی شهر و در کنار بانکها و مراکز تجاری مهم شهر است در حالیکه ویسنته کالدرون در جنوب شهر قرار دارد. طرفداران رئال نیز بسیار بیشتر از تیم حریف هستند.

نتایج

دو تیم اولین دیدار خود را در ۲۱ فوریه ۱۹۲۹ در مقابل هم برگزار کردند که با برتری ۲-۱ رئال مادرید به پایان رسید. این بازی در ورزشگاه چارمتین برگزار شده بود. در سال ۱۹۵۹ نیز دو تیم اولین دیدار اروپایی خود را در مرحله نیمه نهایی جام اروپایی برگزار کردند که رئالی‌ها بازی اول را در زمین خود با نتیجه ۲-۱ بردند اما در بازی دوم اتلتیکویی‌ها با یک گل پیروز شدند تا بازی سوم برگزار شود که رئالیها بازهم ۲-۱ بازی را با برد پشت سر گذاشتند و به فینال رسیدند. البته اتلتکویی‌ها در جام حذفی اسپانیا، دوبار متوالی و در دو فینال در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ موفق شدند رئال را شکست دهند و انتقام گرفتند.

در بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹ که لالیگا زیرسلطه رئالی‌ها قرار داشت، تنها همین اتلتیکو بود که توان مقابله با این تیم را داشت و توانست ۴ جام در سال‌های ۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۷ کسب کنند. در سال ۱۹۶۵ اتلتیکویی‌ها به نخستین تیمی تبدیل شدند که طی ۸ سال گذشته، رئال را در زمین خانگی توانستند شکست دهند. در طی سال‌های گذشته نیز رقابت دو تیم کاملاً یک طرفه بوده‌است. از فصل ۰۳-۲۰۰۲ به بعد که رئال موفق شدد با ۴ گل حریف را شکست دهد، تا به الان، ۱۸ بازیست که هنوز اتلتیکو موفق به شکست رئال نشده. آخرین بازی دو تیم نیز با برتری ۴-۱ رئال مادریدو هت تریک کریستیانو رونالدو همراه بود.

در مجموع نیز رئال موفق به کسب ۸۰ پیروزی، ۳۱ تساوی ۳۵ شکست از بازی با اتلتیکو شده‌است. آنها همچنین ۲۶۹ گل زدند در حالیکه ۱۹۷ گل دریافت کردند.

تلویزیون رئال مادرید

رئال مادرید تی-وی یا همان تلویزیون رئال مادرید (به انگلیسی: Realmadrid TV) یک شبکه تلویزیونی دیجیتالی است که توسط رئال مادرید راه‌اندازی شده است. این شبکه در دو زبان انگلیسی و اسپانیایی برنامه پخش می‌کند. این شبکه تلویزیونی در والده بباس(مادرید)، مرکز تمرینات رئال مادرید واقع شده است. تلویزیون رئال مادرید تا تاریخ ۵ آگوست ۲۰۱۰ در انگلستان قابل دسترسی بود که از این تاریخ به بعد از اسکای دیجیتال شبکه ۴۴۶ حذف شد.

محتوا

تلویزیون رئال مادرید، مصاحبه‌های اختصاصی با بازیکنان و دیگر عوامل رئال مادرید، بازی‌های لالیگا، بازی‌های مستقیم و بازی‌های قدیمی باشگاه به اضافه اخبار فوتبال و دیگر برنامه‌ها را برای هواداران رئال مادرید پخش می‌کند. ایستگاه شبکه هم چنین تمامی بازی‌های پیش فصل دوستانه تیم را پخش می‌کند.

ال کلاسیکو

به دیدار بارسلونا و رئال مادرید ال کلاسیکو می‌گویند. از ابتدا این دو تیم به عنوان نماینده دو منطقه و شهر رقیب، کاتالونیا و کاستیل شناخته می‌شوند. این رقابت بازتابی از تنش‌های فرهنگی و سیاسی میان دو منطقه‌ است که از جنگ داخلی اسپانیا نشئت می‌گیرد.

در مدت دیکتاتوری پریمو ده ریورا و بخصوص فرانسیسکو فرانکو (۱۹۳۹-۱۹۷۵) تمامی فرهنگ‌های محلی مورد سرکوب قرار گرفتند و تمام زبان‌های رایج در اسپانیا جز کاستیلایی ممنوع اعلام شدند. مردم کاتالان به یک نماد برای ابراز آزادی خواهی نیاز داشتند و بارسا تبدیل به فراتر از یک باشگاه برای کاتالان‌ها شد. به گفتهٔ مانوئل واسکس مونتالبان، پیوستن به بارسلونا بهترین راه برای کاتالان‌ها بود تا هویت خود را نشان دهند، این راه نسبت به پیوستن به جنبش‌های ضد فرانکو کم هزینه‌تر بود و امکان ابراز مخالفت را به آن‌ها می‌داد.

از سوی دیگر رئال مادرید در بسیاری از موارد به عنوان تجسمی از تمرکز ظلم حاکمیت، رژیم فاشیستی و فراتر از آن بود. (سانتیاگو برنابئو که ورزشگاه رئال به نام اوست از افرادیست که علیه ملی گرایی فرانکو جنگید.) به هر شکل در طول جنگ داخلی اسپانیا، اعضای هر دوتیم نظیر جوزپ سانیول و رافائل سانچز گوئرا متحمل آسیب‌هایی از سوی هواداران فرانکو شدند.

در دهه ۱۹۵۰، زمانی که بحث انتقال آلفردو دی استفانو مطرح شد، اختلاف دو باشگاه تشدید یافت. در نهایت او رئال مادرید را انتخاب کرد و در آن فصل باعث موفقیت آن‌ها نیز شد. در دهه ۱۹۶۰ هر دو تیم در جام اروپا به مصاف با یکدیگر رفتند که رئال مادرید توسط بارسا حذف شد. همچنین در آخرین رویارویی دو تیم در سال ۲۰۰۲ که توسط رسانه‌های اسپانیا «رقابت قرن» نام گرفت، بیش از ۵۰۰ میلیون نفر شاهد دیدار دو تیم بودند.

تاریخچه دیدار های ال کلاسیکو:

برد های رئال مادرید	92
تساوی دو تیم	48
برد های بارسلونا	90
تعدا گل های رئال مادرید	389
تعدا گل های رئال مادرید بارسلونا	374
مجموع تعداد بازی ها	230

---

افتخارات باشگاه رئال مادرید

لالیگا :

32 بار قهرمانی در سالهای : ۱۹۳۱–۳۲، ۱۹۳۲–۳۳، ۱۹۵۳–۵۴، ۱۹۵۴–۵۵، ۱۹۵۶–۵۷، ۱۹۵۷–۵۸، ۱۹۶۰–۶۱، ۱۹۶۱–۶۲، ۱۹۶۲–۶۳، ۱۹۶۳–۶۴، ۱۹۶۴–۶۵، ۱۹۶۶–۶۷، ۱۹۶۷–۶۸، ۱۹۶۸–۶۹، ۱۹۷۱–۷۲، ۱۹۷۴–۷۵، ۱۹۷۵–۷۶، ۱۹۷۷–۷۸، ۱۹۷۸–۷۹، ۱۹۷۹–۸۰، ۱۹۸۵–۸۶، ۱۹۸۶–۸۷، ۱۹۸۷–۸۸، ۱۹۸۸–۸۹، ۱۹۸۹–۹۰، ۱۹۹۴–۹۵، ۱۹۹۶–۹۷، ۲۰۰۰–۰۱، ۲۰۰۲–۰۳، ۲۰۰۶–۰۷، ۲۰۰۷–۰۸، ۲۰۱۱–۱۲

19 بار نایب قهرمانی در سالهای : ۱۹۲۸–۲۹، ۱۹۳۳–۳۴، ۱۹۳۴–۳۵، ۱۹۳۵–۳۶، ۱۹۴۱–۴۲، ۱۹۴۴–۴۵، ۱۹۵۸–۵۹، ۱۹۵۹–۶۰، ۱۹۶۵–۶۶، ۱۹۸۰–۸۱، ۱۹۸۲–۸۳، ۱۹۸۳–۸۴، ۱۹۹۱–۹۲، ۱۹۹۲–۹۳، ۱۹۹۸–۹۹، ۲۰۰۴–۰۵، ۲۰۰۵–۰۶، ۲۰۰۸–۰۹، ۲۰۰۹–۱۰

کوپا دل ری :

19 بار قهرمانی در سالهای : ۱۹۰۵، ۱۹۰۶، ۱۹۰۷، ۱۹۰۸، ۱۹۱۷، ۱۹۳۴، ۱۹۳۶، ۱۹۴۶، ۱۹۴۷، ۱۹۶۲، ۱۹۷۰، ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۸۰، ۱۹۸۲، ۱۹۸۹، ۱۹۹۳، ۲۰۱۱، ۲۰۱۴

19 بار نایب قهرمانی در سالهای : ۱۹۰۳، ۱۹۱۶، ۱۹۱۸، ۱۹۲۴، ۱۹۲۹، ۱۹۳۰، ۱۹۳۳، ۱۹۴۰، ۱۹۴۳، ۱۹۵۸، ۱۹۶۰، ۱۹۶۱، ۱۹۶۸، ۱۹۷۸–۷۹، ۱۹۸۲–۸۳، ۱۹۸۹–۹۰، ۱۹۹۱–۹۲، ۲۰۰۱–۰۲، ۲۰۰۳–۰۴

سوپر جام اسپانیا :

8 بار قهرمانی در سالهای : ۱۹۸۸، ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۳، ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳، ۲۰۰۸، ۲۰۱۲

3 بار نایب قهرمانی در سالهای : ۱۹۸۲، ۱۹۹۵، ۲۰۰۷

رقابت های اروپایی و بین اللملی :

جام باشگاه های اروپا :

10 بار قهرمانی در سالهای : ۱۹۵۵–۵۶، ۱۹۵۶–۵۷، ۱۹۵۷–۵۸، ۱۹۵۸–۵۹، ۱۹۵۹–۶۰، ۱۹۶۵–۶۶، ۱۹۹۷–۹۸، ۱۹۹۹–۲۰۰۰، ۲۰۰۱–۰۲، ۲۰۱۳–۱۴

3 بار نایب قهرمانی در سالهای : ۱۹۶۱–۶۲، ۱۹۶۳–۶۴، ۱۹۸۰–۸۱

جام باشگاه های جهان:

1 بار قهرمانی در سال: ۲۰۱۴

جام یوفا/لیگ اروپا :

8 بار قهرمانی در سالهای : ۱۹۸۴–۸۵، ۱۹۸۵–۸۶

جام در جام اروپا :

2 بار قهرمانی در سالهای : ۱۹۷۰–۷۱، ۱۹۸۲–۸۳

سوپرجام اروپا :

2 بار قهرمانی در سالهای : ۲۰۰۲، ۲۰۱۱

2 بار نایب قهرمانی در سالهای : ۱۹۹۸، ۲۰۰۰

جام بین قاره‌ای :

1 بار نایب قهرمانی در سال : 1992

جام باشگاه‌های جهان :

3 بار قهرمانی در سالهای : ۱۹۶۰، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲

2 بار نایب قهرمانی در سال : ۱۹۶۶، ۲۰۰۰